TKO🥊malik

lights flash and we'll run

Robert maçına çok az kalmıştı ve Robert'tan nefret ettiği için şampiyonluk maçından bile daha çok ciddiye alıyordu.

İki haftadır deli gibi çalışıyor olduğu için sadece görüntülü konuşmuştuk. Onu çok fazla özlemiştim. Birini sadece birkaç hafta içinde bu kadar çok özleyebileceğimi bilmiyordum.

Cassie manyağı vardı bir de başımızda. Ciddi olduğumuzu ve gizli tutmaya çalıştığımızı öğrenince bazı haber sayfalarına Zayn'in sevgilisi olduğu söylentilerinin tamamen doğrulamıştı. Şimdi herkes çıldırıyordu ve bizim de daha dikkatli olmamız gerekiyordu.

Bir yanım bana siktir et kim öğrenirse öğrensin demeye başlamıştı ama mantıklı düşününce hala sadece ikimiz arasında kalmasını istiyordum. Böylesi daha kutsal hissettiriyordu.

Ekrandaki suratına hayranlıkla baktım. Her gece görüntülü konuşarak uyumayı rutin hale getirmiştik. Bugün çok yorulduğunu biliyordum, uyumak üzereydi. Uyku dolu gözlerle ilk benim uyumamı bekliyordu.

Saçı ve sakalı fazlasıyla uzamıştı. Dokunmak istememe rağmen yarın sabah berbere gideceğini söyleyince heyecanlanmıştım. Her haliyle cehennem gibiydi.

"Cassie'yle konuşabildin mi?"

Rahatça kafasını salladı. "Artık aptalca şeyler yapmayacak."

"Ne dedin?"

"Seninle ilgili hiçbir şeye karışmaması söyledim. Küfür içerikli bir şekilde tabi."

Uykusu varken aksanı daha da ağırlaştığı için onu daha dikkatli dinlemem gerekiyordu. Ne dediğini anlamak gerçekten zordu ama neyse ki üzerimde afrodizyak etkisi yapıyordu.

"Bizden ne istediğini anlamıyorum... Haber sayfalarıyla konuşunca ne oldu yani?"

Omuz silkti.

"Ben önemsiz gördüğüm bir şeyi gizlemem. Beni daha önce hiç bu şekilde görmemişti, mahvetmeye çalışıyor."

Sırıtıp ekrana daha çok yaklaştım. "Ne şekilde?"

"Bir kadını korumaya ve mutlu etmeye çalışırken."

Söylediği şey kalbime ulaşsa da sinir olması için göz devirdim. "Beni korumak zorunda değilsin."

Bir süre sessiz kaldığında birbirimizi izledik, her an uyuyacak gibi görünüyordu.

"Benimle kaçar mıydın?"

Nereye olduğu umrumda değildi. "Evet."

Sorgulamayışım hoşuna gitmişti, güzel kahkahasını duydum. Kaydedip sürekli dinlemek istiyordum.

"Nereye olduğunu sormayacak mısın?"

"Seninle her yere giderim."

"Güzel. Yarın akşam yemeğe çıkacağız. Sekiz buçukta alırım."

Kafamı sallamakla yetindim ve yine birbirimizi izledik. Ona bakmaya doyamıyordum. Her detayını ezberlemiştim. Kirpiklerinin uzunluklarına kadar.

"Yarın için sana elbise gönderebilir miyim?"

Samimiyetle gülümsedim. "Evet."

"Tamamdır."

"Lütfen çok pahalı bir şey alma."

"Almam," Esnedi. "Param yok zaten."

Kıkırdadım. "Kesin yoktur."

Uyumak üzereydi ama biraz daha konuşmak istiyordum. Bunu anladığı için derin bir nefes alıp gözlerini açık tutmaya çalıştı.