TKO🥊malik

5'2'' and still boxing

MI-CHA AŞIRI TATLI DELİRCEM KEŞKE GERÇEK OLSA AĞZINI YÜZÜNÜ ISIRSAM

Sadece bir köşeye oturup günlerce onu izleyebilirim.

Çenemi dizlerime yaslayıp keyifle bakmaya devam ederken neredeyse ağzımın suyu akacaktı. Evinin altındaki spor salonundaydık. Boks torbasına o kadar sert vuruyordu ki darbelerini beynimde hissediyordum. Terliydi. Hırslıydı.

Ben de ölüyordum.

Antrenman yapan oydu, ben daha hızlı nefes alıp veriyordum.

Son kez sert bir tekme geçirip etrafında döndü ve sallanan boks torbasını elleriyle durdurdu. Tekmelerini izlemeyi fazla rahatlatıcı buluyordum. Garip bir şekilde hoşuma gidiyordu.

"Zayn?"

Göğsü hızla inip kalkarken bana bakıp bekledi.

"Kikboksu kimden öğrendin?"

"Bradford'daki bir eğitmenden."

Kafamı salladım. "Çok iyi tekme atıyorsun."

"Teşekkür ederim."

Ayağa kalkıp seke seke yanına ilerledim. "Acaba Şampiyon'un kendisinden özel boks dersi alabilir miyim?"

Heyecanla bana bakıp geriye bir adım atmıştı, eldivenleri çıkardı. "Zevkle."

"Evet," Omuzlarımı hareket ettirdim ve yerimde zıpladım. "Nereden başlıyorum?"

"Yumruk?"

"Olur."

Ellerimi yumruk yapıp torbaya büyük bir hırsla salladığım an elini araya koyup vurmamı engellemişti. Öfkeyle ona baktım.

"Zayn! Boks yapmak üzereydim."

"Çıplak elle?" Burnumu öptü. "Canının yanmasını istemeyiz."

İlk önce erisem de boğazımı temizleyip kendime geldim. "Ama sen vuruyorsun."

"Benim ellerime bak," Ellerimizi havada birleştirdi. "Bir de minik ellerine bak. Kemiklerini kırarsın."

"Kırmam. Ben güçlü bir kadınım. Eldivensiz ve yumrukla başlayacağım."

Yamukça sırıtıp ellerimi serbest bıraktı, tekrar yumruklarımı sıkmıştım.

"Tamam," Ellerini açık şekilde havaya kaldırdı. "Bana vur."

"Torba var."

"Eldiven istemiyorsun. Torbaya bu şekilde vurmana izin veremem."

"İyi," Omuz silkti. "Ne yapacağım?"

Bana duruşu öğretmişti, nasıl vuracağımı da. Onu pek dinlememiştim. Sadece tüm gücümle vuracaktım.

"Hadi." demişti elleri havada karşımdaki yerini alırken.

"O kadar sert vuracağım ki ağlayacaksın Zayn."

Kaşları havada büyük bir alay ile kafasını salladı. "Bekliyorum güzelim."

Derin bir nefes aldım ve gerçekten yapabildiğim bütün gücümle açtığı avcuna yumruğumu geçirdim. Geriye doğru gitmesini, dengesini kaybetmesini falan bekliyordum. Yerinden kıpırdamamıştı.

Yumruğumu avcunda sıkıştırıp gülümseyerek bana baktı.

"Tüm gücün bu muydu?"

"Hayır," Boğazımı temizledim ve elimi sertçe kendime çektim. "Isınıyordum sadece."

"Eminim öyledir."

"Bir kere ben fizik biliyorum, tamam mı? Biraz momentum ve biraz da enerjiyle yıkamayacağım hiçbir adam yok."