kurnaz vezirin prensesi | ayber

gerçek ▪️▪️

bir önceki kurgumuzun ikinci partı bu da, bol yorum yapıp yıldıza basmayı unutmayın lütfen. dün hate n passion a da bölüm attım okumadıysanız onu da profilimden okuyabilirsiniz 💚

"Ben söyleyeyim kardeşim size ne olduğunu. Aybike seni sevmiyo, bana aşık. Ve biz sevgiliyiz."

Ne? Tüm bunların hepsi bi oyun falandı değil mi? Öyle olmalıydı. Sevgiliyiz demişti resmen. Berk artık ayakta duracak gücü hissetmiyordu kendinde. Sinirden alnındaki damar belirginleşirken yumruğunu sıkıyordu.

"Ne demek sevgiliyiz lan?" dedi dişlerini sıkarak Emir'e.

Aybike'ye ise bakamıyordu bile. Aybike'den gelecek herhangi bir onaylayıcı bakışı kaldıramazdı çünkü.

"Biz birbirimizi çok seviyoruz. Öyle değil mi sevgilim?" dedi Emir gözlerini açıp adeta gözleriyle Aybike'yi tehdit ederken.

Genç kız ise Emir'den tiksiniyordu. Gerçekten tiksiniyordu. Bu rezil, şimdi de bununla mı tehdit edecekti yani? İşin ucunda sadece kendi olsa ve başı yanacak tek kişi de kendi olsa, asla katlanmazdı Emir'e. Ama şuan sırf Berk'le arası bozulmasın diye kızların da başını yakamazdı ki. Asiye'nin, Harika'nın, en çok da Süsen'in... Arabayla çarpan oydu sonuçta ve gerçekten ağır ceza alabilirdi.

Emir'e iğrenmeyle baktıktan sonra dolu gözleriyle Berk'e döndü ve gözlerini kapatıp iğrenç cümleyi söyledi, zorlukla.

"Evet ben Emir'i seviyorum ve biz sevgiliyiz Berk."

Gözlerini karşılaşacağı manzarayla korkarak açtığında da korktuğu başına gelmişti. Berk ağlıyordu, onun yüzünden ikinci kez. İlkinde de aşklarına engel olmaya çalışıldığı için ayrılmıştı çocuktan ve şimdi de yine buna mecbur bırakılmıştı.

Genç kızın içi sızlarken Emir ise Aybike'nin elini tutmuş ve tuttuğu elini öpmüştü.

Berk şahit olduğu görüntüyle gözlerini kapattı. Kapatır kapatmaz da olması gereken görüntü geldi tabi gözünün önüne, doğum günü. Doğum gününde onu tek düşünen kişinin yanına gittiğinde Aybike'sinin elini öpmüştü, ilk kez. Gözlerinden yaşların akması umrunda bile değildi. O kadar kırılmıştı ki Berk. Canının acısı tarif edilemezdi.

Biz sevgiliyiz Berk demişti ya. Dünden bugüne ne değişmişti şimdi? Beraber dans yarışmasına katılmışlardı ve o ana kadar da nefret ediyordu Aybike Emir'den. Şimdi değişen neydi?

"Ben şimdi sınıfa geçiyorum, sen de eski sevgilinle dram dolu vedalaşmanı bitirince gelirsin yanıma, olur mu tatlım?"

Olur mu tatlım?

Sen bana izin ver, tüm gün binlerce kez tatlım derim sana. Ama yeterki ayrılmamızı isteme benden, olur mu tatlım?

Eski sevgili...

Anımsadığı cümleyle acıyan gözlerini kapattı Berk. Bunların bir kabus olmasını ve uyandığında okula gelip sevgilisinin gamzelerine doymayı istiyordu şuan. Gözlerini yeniden araladığında Emir gitmişti ve genç kız hüzünlü bakışlarla ona bakıyordu.

"Neden? Neden bana bunu yaptın Aybike?"

"Berk ben... çok özür dilerim."

Koşarak gitmişti Aybike yanından, arkasında enkaz bırakarak. Özür dilemişti sadece ve... gitmişti işte. Berk göz yaşlarını tamamen serbest bıraktığında da orada öylece durmuş ne kadar süre ağladığını bilmiyordu.

🥀

Ertesi gün kantinde Ömer'le oturuyordu kızıl çocuk. Her ne kadar bakmak istemese de gözleri ondan izinsiz yan masada oturan Aybike ve Emir'i bulmuştu. Konuşmalarını tam duyamasa da bazı kelimeleri seçebiliyordu içinden. Sevgilim demişti yine Emir.