kurnaz vezirin prensesi | ayber

soğuk ▪️

yeni bölümm, yorum yapıp yıldıza basalım.

hepimizin harika aybike'yi dolaba kapattıktan sonra kurtarmaya gelen kişiyi berk diye beklediğimiz ama yine her zamanki gibi zortladığımız o sahneyi yazdım...

"Sesimi duyan kimse yok mu? Kilitli kaldım burada! Ya of!"

Birkaç kez daha kapıya vurduktan sonra güçsüzce yere bırakmıştı kendini genç kız. Harika denen çokbilmiş, sırf gerçekleri söylediği için buraya kapatmıştı onu. Ne yapabilirdi ki? O da böyle biriydi işte, lafını asla esirgemezdi. Şimdi de Harika cadısının arkadaşlığına kanmıştı. Salak gibi inandım ona, diye düşünürken gittikçe daha çok üşüdüğünü hissediyordu. Montunu da almamıştı zaten. Üstündeki ince okul gömleğinin yanı sıra sadece okul ceketi vardı ve bunlar da ısıtmaya yetmiyordu.

Oturduğu yerden titrek nefesler verip ağlamasını bastırmaya çalışarak yeniden vurdu kapıya, son bir umutla. Ağladığında yanında pek kimse olmazdı ve bu yüzden de ağlamaktan nefret ederdi genç kız.

"Kimse yok mu ya?"

Berk sınıfta çantasını unuttuğunu fark edip geri dönmüştü. Bir insan çantasını nasıl unutabilirdi cidden? Duyduğu sesle duraksadı. Sesin kaynağına doğru biraz daha ilerlediğinde sesin sahibini de tanıdı. Aybik değil miydi bu? Okula yeni gelen tayfadan. Yüzüne sırıtışını takıp biraz uğraşırım onunla, düşüncesiyle koridorda ilerlediğinde genç kızın yardım istediğini fark etti.

"Burada kilitli kaldım, yardım edin."

"Aybike?"

Aybike ise sesin sahibini ilk başta tanıyamamıştı. Tanısa da kim olduğunu umursayabilecek durumda değildi zaten. Yardımın gelmesiyle hemen tekrardan vurdu kapıya son gücüyle.

"Buradayım!"

"Anahtar bulup gelicem, bekle beni."

"Berk? Berk çabuk ol lütfen!"

Aksilik ya güvenlik görevlisi de yoktu işte yerinde. Berk yedek anahtarlardan birini kapıp hızla koştuğunda kapıyı açtı ve Aybike'yi çıkarmak yerine içeri girdi. Yardım etmek ya da iyilik yapmak çok saçma şeylerdi ona göre. Ama şuan hiç düşünmeden ceketini çıkarıp genç kızın kendi ceketinin üzerinden üşümüş bedenine sardı. Kollarıyla onu sarmaladığında genç kız da refleks olarak kollarını çocuğa sarmıştı.

"Teşekkür ederim."

"Ne işin var senin burada ya? Donmak mı istiyosun?"

Kızı yeterince ısıttıktan sonra kollarını ayırıp adeta azarlarca söylediğiyle sinirlenmişti Aybike.

"Keyfimden gelmedim buraya, senin o manyak arkadaşın Harika kilitledi beni."

"Ne?"

"Evet! Gelip nasıl olduysa insanlık yapasın tutmuş senin de ilk kez. Ama çok uzun sürmez bu durum korkma. Yarın o yılan arkadaşlarınla beraber oturur gülersiniz benim durumuma."

Berk'in bir şey söylemesine dahi fırsat vermeden kapıya yöneldiğinde kapının kapandığını fark etti. Gözleri korkuyla açılırken kapalı kapıyla beraber de Berk'e döndü.

"Anahtarı arka tarafta mı bıraktın?"

"Herhalde arkada bıraktım Aybike, ölmek üzereydin bir de onunla mı uğraşacaktım yani?"

"İnanmıyorum ya senin salaklığın yüzünden burada kaldık Berk farkında mısın?"

Sinirle soluyup kapanan kapıyı zorladığında Berk de yanına gelmiş Aybike'nin kollarını tutarak açmaya çalışmasına yardımcı oluyordu.