#Bad Bitch [HTBABB]

Chapter 31_ One last kiss

| Previously on Bad Bitch..

_Ο Τζον τρώει ξένα φαγητά *χφτου του*

_Η Ρόνι δεν ξέρει να βάζει πλυντήριο *ανύπαντρη θα μας μείνει δαύτη*

_Το βασιλικό ζεύγος θέλει να επισπεύσει λίγο την συζήτηση που επρόκειτο να κάνουν γιατί γεννήσαμε πεντάδυμα ;

Now.. |

Alex's pov [Flashback, λίγες ώρες νωρίτερα]

"Έρχομαι!" Φωνάζω σε όποιον και να βαράει το κουδούνι μου, πρωί- πρωί, τα τελευταία τρία λεπτά χωρίς σταματημό.

Ούτε να κοιμηθούμε στην ησυχία μας δεν μπορούμε!

Προεκτείνω το δεξί μου χέρι και πιάνω το κινητό μου που βρίσκεται στην άκρη του τραπεζιού για να δω την ώρα.

14:47. Μάλιστα.

Περνάω νυσταγμένος από το κεφάλι μου μια από τις πολλές μπλούζες που βρίσκονται διάσπαρτα πεταμένες στην πολυθρόνα και γενικά σε όλο μου το σαλόνι και κατευθύνομαι επιτέλους προς την εξώπορτα.

Χασμουριέμαι δυνατά και ανοίγω την πόρτα.

Ξαφνιάζομαι, όμως, μόλις βλέπω ποιος είναι ο επίμονος επισκέπτης.

"Κυρία Ιφιγένεια!" Αναφωνώ έκπληκτος.

"Γειά σου, αγόρι μου! Ελπίζω να μην ενοχλώ, ήρθα και απροειδοποιητα" λέει ευγενικά.

"Όχι, φυσικά! Καμία ενόχληση, περάστε" κάνω στην άκρη για να της κάνω χώρο να περάσει και μόλις εισέρχεται στον χώρο μου συνειδητοποιώ πόσο ακατάστατο είναι το σπίτι.

Γαμώ ρε.

"Με συγχωρείτε για την φασαρία. Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν κάπως.. δύσκολες" απολογούμαι και προσπαθώ να μαζέψω τα ασυμμάζευτα.

Τι κουτιά από πίτσες και μπύρες, τι σκουπίδια στο πάτωμα, τι βρακιά χωμένα μες στις γλάστρες έχει δει μέχρι στιγμής αυτή η γυναίκα, δεν λέγεται!

Τον τελευταίο καιρό, όμως, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Και όταν λέω τον τελευταίο καιρό εννοώ από τότε που χωρίσαμε με την Βερονίκη. Και όταν λέω πως δεν έχω όρεξη για τίποτα εννοώ και το να τρώω το βλέπω, πλέον, σαν αγγαρεία.

Δεν βρίσκω το κουράγιο να κάνω απλές, καθημερινές ασχολίες. Τόσο χάλια.

Ποιος; Εγώ! Εγώ, που δεν έδινα δεκάρα τσακιστεί όχι μόνο για την αυτήν, αλλά για καμιά άλλη.