#Bad Bitch [HTBABB]

Chapter 18_ Agent of abs 007

{α/ν:
Αγαπητοί ghost readers, πατήστε το αστεράκι, αφήστε και κάνα σχολιάκι δεν δαγκάω *ακόμα 😅*!!!!

Είναι το λιγότερο που μπορείτε να κάνατε για να ξέρω ότι σας αρέσει αυτό που διαβάζετε και η δουλειά μου!

Όλα τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα θετικά και αρνητικά οπότε περιμένω από όλους σας, αν όχι το αστεράκι μου αρκεί!

Με αγάπη, η απελπισμένη γουαναμπί συγγραφέας τούτου του ταπεινού βιβλίου <3}

|Previously on Bad Bitch..

_Τα κορίτσια της ιστορίας μας είναι πολύ αγαπημένες και αυτό φαίνεται προς τα έξω..

_Ο Αχιλλέας λίγο βαρύ πεπόνι μας βγήκε αλλά θα τον στρώσει η κολώνα της ΔΕΗ ακα Ηλέκτρα..

_Κάτι για μια κατασκόπευση ακούστηκε..

Now.. |

Veronica's pov

"Ρε είσαι ανώμαλη;" ρωτάω φωναχτά την τέρμα ξανθιά κολλητή μου.

"Γιατί, βρε Ρόνι μου; κακό είναι που θέλω να παρακολουθήσω τον Μίλτο; από ενδιαφέρον το κάνω.." Ακούγεται η απελπισμένη της φωνή από την άλλη γραμμή και στριφογυρίζω τα μάτια μου εξίσου απελπισμένα.

Δεν υπάρχει αυτό που ζω, δεν υπάρχει αυτό που ζω!!

Δηλαδή, θα μας ρίξει ο Θεός μέντος και κόκα- κόλα καμία μέρα για να μας ανατινάξει με αυτά που γίνονται!

"Κακό δεν είναι που θες να τον παρακολουθήσεις, ηλίθιο είναι που θες και εμένα μαζί σου!" Ξεσκονίζω και τα τελευταία βιβλία της βιβλιοθήκης μου καθώς της φωνάζω.

Ναι, καλά ακούσατε, ξεσκονίζω!
Δηλαδή η μάνα μου με ανάγκασε και επέμενε αλλά ναι..

"Μα θα είναι και τα κορίτσια. Επιπλέον, σου πάει η καρδιά να με αφήσεις μόνη μου σε αυτήν την αποστολή;" χτυπάει στο συναίσθημα και εγώ το κεφάλι μου στον βιβλίο των μαθηματικών που κρατάω.

"Ρε ξεκόλλα! Δεν θα παρακολουθήσω τον ξάδερφό μου, σύνελθε!" Της δηλώνω την κάθετη αρνητικότητα μου πάνω στο θέμα.

Άκους εκεί να παρακολουθήσουμε τον Μίλτο!

"Καλααα, τότε νομίζω θα χαρεί παααρα πολύ ο κύριος Άρης να μάθει τι έγινε χθες στου Άλεξ.." μπορώ να κάνω εικόνα να έχει πάρει την κλασσική πονηρή της έκφραση που συνοδεύεται από το σηκωμένο, αριστερό της φρύδι.