#Bad Bitch [HTBABB]

Chapter 14_ Sometimes it's hard to face reality... (Μ+Δ)

|Previously on Bad Bitch..

_Εσάς τις κορασίδες που μην τολμήσω να γράψω κάτι αμέσως να σκεφτείται ακολασίες, να ξέρετε θα σας κλείσω σε μοναστήρι!

_Μίλτο τσόγλανε, πες τι έκανες στο κορίτσι μην έρθω και.. άντε μην πω τώρα..

Now.. |

Despoina's pov (ωπ τι έχουμε εδώ ; 😏)

"Σοβαρά; σου είπε τέτοιο πράγμα;" ρωτάω ξαφνιασμένη την Βενετία.

"Πωω ρε Δέσπω για χιλιοστή φορά ναι! Λες και δεν ξες τι μαλάκας είναι ο Αντώνης" μπορώ να την κάνω εικόνα να στριφογυρίζει τα πράσινα μάτια της και να έχει πάρει το γνωστό της ύφος γεμάτο ειρωνεία.

"Ιιι μην βρίζεις!" Την επιπλήττω. Αν είναι κάτι που μισώ περισσότερο είναι οι βρισιές.

"Τέλος πάντων, θα έρθεις το απόγευμα στην Ρόνι; είπε η Ηλέκτρα πως θα μαζευτούμε όλοι από 'κει" με ενημερώνει και τρέχω σφαίρα στην μεγάλη, λευκή ντουλάπα μου για να διαλέξω τι θα φορέσω.

"Και πότε περιμένατε να μου το πείτε; έχω να περάσω πρώτα και από τον Μίλτο" ψελλίζω αγχωμένη καθώς ψάχνω μανιωδώς την μαύρη φούστα μου. Θα ορκιζόμουν ότι την είδα πριν λίγες μέρες εδώ μέσα.

"Μωρή μουλάρα, πότε σκοπεύετε να τα φτάξετε; αφού όλοι ξέρουμε ότι το τρίβεται το πιπέρι. Μας έχετε πρήξει πια" Αναφωνεί.

"Δεν το τρίβουμαι το πιπέρι" μιμούμαι την ψηλή φωνή της "απλά ο Μίλτος μου είναι.. εμ.. λίγο.. πώς να το πω;" σταματάω το ψάξιμο για να της εξηγήσω.

Εντάξει η αλήθεια είναι πως ο Μίλτος δεν είναι πολύ σταθερός. Λέει πως υπάρχουν χιλιάδες κορίτσια που σφάζονται στα πόδια του και δεν ξέρει ποια θέλει. Εγώ του έχω πει πως τον αγαπώ και θα τον περιμένω. Φυσικά θα σεβαστώ και την επιλογή του, οποία και να είναι. Και ας κάνει την καρδιά μου χίλια μικρά κομμάτια όταν τον βλέπω με άλλη.

"Τρόμπας; μαλάκας; πούστης του κερατά που έχει δίπλα του ένα διαμάντι και σαλιαρίζει με την κάθε ξαναμμένη;" συμπληρώνει με μια ανάσα θυμωμένη την μισή μου πρόταση.

Καταλαβαίνω την ένταση της. Και τα κορίτσια το ίδιο λένε, ακόμα και η Βερόνικα που είναι ξαδέρφη του. Τους το έχω ξεκαθαρίσει όμως. Εγώ τον Μίλτο τον αγαπάω με όλη μου την καρδιά. Αρκεί να το καταλάβει κάποια στιγμή και να μπορέσει να το ανταποδώσει.