CANHIRAŞ (Yürek Parçalayan)

Asansörler ve Cezbedici Öpüşler

Bölüme küçük kalpli kutucuğa beğenerek başlayalım canım okuyucularım 🎈🎈🎈

Zeynep topuklu ayakkabıları onu çok yormasın diye kalın ve hafif topuk tercih etmişti. Yürürken zeminde çıkan tok ses burada en çok duyan seslerden biriydi. Burası neresi mi? Bir ofis, Hamdi Balkan'ın şirketi. Ve Zeynep bugünden itibaren Hamdi Balkan'ın asistanı ve baş tercümanı olarak işe başlamıştı. Her şey aniden gelişti, dün Rüzgar'ı orada bırakıp eve geldikten sonra aradı Hamdi bey, Zeynep'e kendi şirketinde bir iş teklif etti. Kadını o halde görünce çok şaşırmıştı, babasıyla aralarının bozuk olduğunu bizzat babasından öğrendi. Zeynep'in tek başına hayata tutunma mücadelesinde ona yardımcı olmak istemişti. Ayrıca onun bu işte başarılı olacağına da emindi, Zeynep'e verdiği destekle kadın işi kabul etmişti. 

Rüzgar da düzgün bir işte çalışmasını istiyordu, kendini fazla yormayacağı ve bebeğine iyi bir gelecek hazırlamak için bu iş ona sunulan çok iyi bir fırsattı. Daha iki buçuk aylık hamileydi, altı aya kadar çalışmasında problem olmayacağını söylemişti aradığı doktoru. Sonrasında izin alır bebeği büyüyene kadar onunla ilgilenirdi. Bu yüzden biraz para da biriktirmesi gerekliydi, anlayacağınız bu işi kabul etmek onun için en mantıklı şeydi.

Hamile olduğunu kimse bilmiyordu, evli olduğunu bile anlamamaları için babasının soyadını kullanıyordu. Sadece evrakları teslim ettiği kadın 'Zeynep Kara' yazısını ve medeni durumdaki 'evli' yazısını görmüştü. Zeynep kadına eşiyle boşanmak üzere olduğunu o yüzden evli olduğunu kimsenin bilmesine gerek olmadığını söylemiş, ofiste kızlık soyadını kullanacağını ve bu konuda kendisine anlayış göstermesini istemişti. O aralar kendi eşiyle de problemler yaşayan kadın Zeynep'in ricasını kırmadı. Bu konunun aralarında kalacağını söyledi.

İlk gün işi öğrenmesi için onu Leman isimli kadının yanına vermişlerdi, şimdi onunla beraber bir ortaklarını karşılamaya gidiyorlardı. Leman ortaktan bahsederken aklına Rüzgar geldi, hala nezarethanede miydi? Ona yaptığı şey için akşam gözüne uyku girmemişti, hatta bir ara gece tekrar gidip komserle konuşmak istedi. Sonra bu işi erteledi, bugün iş çıkışı yolu yeniden karakola uğrayacaktı. Rüzgar kim bilir ne haldeydi? Bazen bunu hakkettiğini düşünüyordu, kendisini zorla eve kapatmanın bedelini güzel ödemişti ama sonra Rüzgar'ın söyledikleri aklına geldikçe kendine kızıyordu. Onu bu şekilde korkutmaya hiç hakkı yoktu.

"Karasan Holding'i duydun mu hiç?"

Otuzlu yaşların başlarında müzmin bir bekar olan Leman Zeynep'in işe alınmasına çok sevinmemişti. Çünkü bu güzel kadın buradaki bütün kızlar için bir tehlike oluşturuyordu, hiç kimse o varken kendilerine bakmazdı. Ama Zeynep'in tatlı halleri ona karşı sempati duymasına sağlamıştı.

Zeynep Rüzgar'ın holdinginin ismini duyunca donup kaldı, bu işte çalışmayı kabul ettiğinde Rüzgar ile sürekli karşı karşıya gelmeyi de kabul ettiğini daha önce düşünememişti.

"Anlaşıldı duymamışsın ben sana anlatayım, iki ortağın sahip olduğu bir şirket. Rüzgar Kara Serkan Sancaktar, bunlar aynı zamanda kuzen. Rüzgar bey uzun süre ortalıkta yoktu ama yeniden geri döndü. İşlerle daha çok o ilgileniyor, şimdiden şirketi çok iyi yerlere getirdi."

Zeynep şirket kapısından girecek kişilere bakıyordu, Leman'ı da dinliyordu aynı zamanda. Rüzgar'ın gelmeyecekti bunu sadece o biliyordu, o şimdi parmaklıklar arkasında olmalıydı. Gelmeyeceğini bilse de heyecanlanmıştı, dünden sonra onu görmese daha iyiydi.

Onlar gelenleri karşılayacaktı ama ilerde bir araya toplanmış kız grubunun burada ne işi vardı? Zeynep'in baktığı yere dönen Leman kızları uyarmasına rağmen burada gördüğünde sinirlenmişti.