ZÜMRÜT YEŞİLİ (Meriç & Vera)

⏳11.Bölüm⏳-Yalın Arslan

Meriç Alaca Ağzından:

" Belki şuana kadar kimse söylememiştir yada söylemiştir bilemem ama... "

"Neyi Vera?"

" İyi ki varsın Meriç..."

Vera'dan hiç beklemediğim bir şey yapmıştı tamamen affalamıştım... Belime dolanan kollarından tutup onu kendimden uzaklaştırdım...

Bu yaptığıma ilk başta şaşıran Vera sordu:

"Ne oldu Meriç? "

" Sadece yaptığın şeyi doğru bulmadım..."

" Yüzüğün olmadığı için mi? "

" Olup olmaması bir şey değiştirmezdi bu konuda..."

" Neden? "

" Biz oyun oynuyoruz Vera... Sen gerçekten benim sevgilim değilsin... O yüzden bana karşı olmadığın biri gibi davranmana gerek yok... Benden hoşlanmıyorsun... Sadece oyun gereği rolünü oynuyorsun... Ama bunların hiçbirine gerek yok..."

" Ama ben ciddi-"

Konuşmasına daha fazla müsaade etmeyip sözünü kestim ve:

" Yorucu bir gündü... Daha fazla uykusuz kalma o yüzden Vera... "

Deyip, odama doğru gidecektim ki..

"Benim söyleyeceklerim daha bitmedi Meriç Alaca! "

Arkam ona dönük bir şekilde olduğum yerde kalakaldım..

"Demin sana sarılmam... Gerçek hislerimdi... Yalan yok,başta senden hiç hoşlanmadım...Senin hakkında onca laf ettim... Çünkü beni kaçıran birine neden sempati duyayım.... Ama şimdi..."

Sözlerine devam etmesini engelleyen bir şey varmış gibi aniden sessiz kaldı...

Belkide böylesi daha iyiydi... Aramızda bir mesafe olması... Bazen uzak kalmak iyidir... Kendini toparlamak için kendine zaman vermek, kabuğuna çekilmek... Bazen iyidir.... Bazense... Acı verir...

Ama Vera'nın şuan sessiz kalması kalbime hançer saplarmışcasına acı veriyordu...

Neyse...
Bazı şeyler hep yarım kalır sonuçta... Bu gecede bizim konuşacaklarımız yarım kalacaktı belli ki ..

"Odana geç Vera artık... Bugün yorulmuşsundur.... Birazcık uyu ve dinlen... Hem çok geç oldu"

Vera Çelik'in Ağzından:

Meriç'in son derikleri ile sadece iyi geceler demiş ve odaya girip kapımı hızlıca kapatmıştım... Sonra sırtımı kapıya dayayıp... Oracıkta diz çökmüştüm...

Ve bugün olanları düşünmeye başladım...

Talya teyze'nin anlattığı onca şey... Meriç'in çektiği acılar...
Babasının ona yaşattıkları...

Şiddetin her türlüsü gerçekten çok can yakan bir şey.... Bunların haberlerini izlerken yüreklerimiz burkulurken.... Yaşanmışlığını düşünmek bile istemiyordum....

Ama ne yazık ki Meriç yaşamıştı bu şiddeti hemde iliklerine kadar...

Kafamı tek meşgul eden aslında bu değildi Meriç'in zihnimi neden okuyamıyor olduğuydu...