⏳12.Bölüm⏳-İtiraf

2.4K 153 93
                                    

Kolumu daha da sıkmaya devam etti en sonunda iki elimi arkada birleştirip sıkıca kavradı elleri ile ve kulağıma eğilip fısıldadı..

" Burdan çıkış yok maalesef Vera! "

Buraya gelmeyi başta hiç kabul etmemeliydim... Kendi ipimi kendim çekmiştim...

Yalından şuan o kadar çok korkuyordum ki ..
Kim bilir bana neler yapacaktı...
O haberlerde gördüğüm kadınlar gibi sadece geriye adım kalacaktı...
Baba ne olur beni kurtar artık burdan! Çok özledim seni...

Benimle fazla ilgilenmiyordu işleri yüzünden eve bile neredeyse hiç uğramazdı ama sonuçta babamdı...

Ve onu o kadar çok özlemiştim ki... Bağırıp çığlık atıp sesimi etraftaki insanlara duyurmaya çalıştım... Ama Yalın eli ile ağzımı kapatıp bunu engelledi...

"Şş uslu dur ama prenses..."

Ağzımı kapattığı için sesim çıkmıyordu... O ise o iğrenç hali ile beni süzüyordu baştan aşağı.. Gözlerimden sadece yaşlar geliyordu... Bunu farkedince...

" Ne oldu prenses ama ya... Daha eğlence başlamadı bile..."

Sanada eğlencene de... Şuan buradan kurtulmak istiyorum sadece....

Ama sesimi bile kimseye duyuramıyorum... O kadın cinayetlerinde de böyle olmuyor muydu ama...

Ne kadar bağırsaklarda seslerini duyan yok... Bir yardım eli yok!
Seslerini duyanlar da korkudan yardım edemiyorlar...

Çünkü kaş yapalım derken göz çıkartırız diye...

Çünkü devletimiz öyle bir sistem kurmuş ki kadınları kurtarmaya çalışan kahramanları bile suçlu diye içeri atar oldular... Bu durumda kim kurtarmaya yardım etmeye yanaşsın ki?

Bu düzene dur diyecek birileri lazım bu ülkeye! Gereksiz zamlar yerine... Katledilen kadınlarımızı kurtaracak bir düzen getirilmeli anayasaya...

Ben bu düşüncelerde kaybolurken vücudumda korkudan tir tir titriyordu...

Kurban Bayramı'nda kesilecek olan kuzuların son melemesi gibi bende son bir kez çırpınıp kollarımı ondan kurtarmaya çalıştım ama nafile...

Vücudum artık korkudan yavaş yavaş uyuşmaya başlamıştı... Odağım bulanıklaşıyordu... Bu şekilde bitemez...

Sonum böyle olmamalıydı... O Yalın serefs*sizi ise hala beni süzüyordu

" Prenses bu kadar kolay teslim olmanı beklemiyordum bana..."

Ona cevap bile veremiyordum... Gözlerim kapanıyordu yavaş yavaş...

" Waooww prensesimizin uyksuu gelmiş... E o zaman yukarı odamıza geçelim :) "

"Havlamayı kes lan p*c kurusu Yalın! "

Bu ses hicte yabancı olmayan birine aitti gözlerimi açtığımda zümrüt yeşili gözler karşıladı beni... Gecenin bu saatlerinde bile o kadar güzel parlıyordu ki gözleri.... Sanki geceyi aydınlatıyordu...

" Meriç sen nasıl buldun bizi? "

Diye sordu Yalın.

" Tasmasız sokak köpeklerini takip ettim... Seni bulmak zor olmadı o yüzden..."

ZÜMRÜT YEŞİLİ  (Meriç & Vera)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin