Ağlamak istiyordum ... Meriç'e sarılıp ağlamak istiyordum... Ama yapamıyordum... Çünkü birimizin güçlü kalması gerekiyordu...
Ben düşüncelerimde kaybolurken Meriç bana yaklaşmaya başladı
" Seni kaybetmek istemiyorum Vera...
" Kaybetmiyceksin Meriç... Söz veriyorum... Beni kaybetmeyecek sin... "
Bende Meriç'e yaklaştım...
" Seni seviyorum... " diye usulca kulağıma fısıldadı... Ve dudaklarını dudaklarıma bastırıp beni narince öpmeye başladı... Bu ilk öpüşmemiz değil ama neden sonmuş gibi hissetmiştim bilmiyordum... Ve yine, neden bana veda ediyormuş gibi hissetmiştim bilmiyordum...
Meriç'ten uzaklaştım ve...
" Yer altı evlerinden cidden hoşlanmıyorum... Hiç gitmedim zaten yer altı evine... O yüzdende korkuyorum biz orda nasıl nefes alıcaz?"
" Havalandırmalar var merak etme... Neyse arabaya binelim mi? Gidelim artık"
" Peki Meriç... Ama hâlâ endişeliyim... "
" Benim Vera'm benden bile güçlüdür... Çünkü ben tüm gücümü senden alıyorum... O yüzden endişeye mahal yok... Yanında ben varım.. "
" Senin yanında da ben varım :) "
" Sen sadece benim yanımda değilsin ki... Aynı zamanda kalbimdesin Vera... "
" Sende benim kalbimdesin... "
" Oradan hiç çıkarma beni olur mu? Çünkü ben senin kalbinin dışında bir yerde yaşayamam... Nefes alamam"
" Seni çok seviyorum Meriç :) Sende beni hep böyle güzel sev olur mu? "
" Olur yarîmm... :) "
Deyip elimden tuttu ve beni arabaya kadar götürdü... Meriç benim bu hayatta başıma gelen en güzel şeydi..
Binebilmem için kapımı açtı bende bindim arabaya sonra kendiside şoför koltuğuna yerleşti ve arabayı çalıştırdı...
⏳
YARIM SAAT SONRA
Meriç Alaca Ağzından
Yarım saattir yoldaydık... Ve Vera'nın ağzını bıçak açmıyordu... Normalde şimdiye kadar acıktım demesi yada boğazıma yapışması gerekirdi... Ama hiçbir şey yapmadan tedirgin bir şekilde oturuyordu sadece... Ve bu beni korkutuyordu... Sesini duymaya bile hasrettim şu geçen yarım saattir... Ben Vera'nın sesini yarım saat duymaya dayanamazken bir daha hiç duymaya nasıl dayanabilirdim ki
Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım...
" Acıktın mı güzelim? "
Sorum cevapsız kalmıştı çünkü Vera hiçbir cevap vermemişti...
Bende konuşmaya devam ettim..
" Lahmacun... Acılı Adana... Ya da çiğ köfte... Hangisini istersin? "
" Acıkmadım." Dedi düz bir şekilde
Hiçbir tepki vermiyor başını pencereden dışarı çevirmiş gökyüzüne bakıyordu....
Bir zamanlar sevdiğim kız bana bir şey demişti... Annem gökyüzünü çok sevdiği için gökyüzüne gitti... Şimdi o kız gökyüzündeki annesi ile mi konuşuyordu?Ya da gökyüzüne bakınca onu görmeyi mi umut ediyordu acaba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜMRÜT YEŞİLİ (Meriç & Vera)
Vampiri" Bazen en güzel duygular doğru insanla yaşanır... " "Bizim gibi " dedi Vera ve gülümsedi. "Bizim gibi :) "dedim onu tekrarlamak ister gibi. ~BİRİNİ TÜM KALBİNİZLE SEVİYORSANIZ HERKESİ SAĞA ÇEKİN... SOLUNUZDAKİ DÜNYA SADECE SEVDİĞİNİZE AİT OLSUN...
