LOUVE RIEKA MORRIGHAN
I am so busy answering all the homeworks that was given to us. It's quarter to five already. Natapos na kanina ang pang huling klase ko and since it's too early to go home yet. I decided na gawin na lang ang mga ito.
Im on the last one, malapit na akong matapos. I was just tapping on my calculator as I answer all the mathematical equation that was written on my notes when I notice Ms. Nadeline presence.
I bit my lip as I try to ignore her. Habang tumatagal kasi ay mas lalong lumalala ang pagkakagusto ko sa kanya. Gusto ko man pigilan dahil hindi ito tama at hindi ko naman ugaling mang agaw ng mate ng iba kaso hindi ko kaya.
Napaubo ako, dinidibdiban ko na rin yung sarili just to calm my freakin heart. But it was so stubborn dahil imbes na kumalma ay mas lalo pang nagwala.
I gulp as she finally took the seat in front of me. Nararamdaman ko siyang nakatitig kaya naman hindi ako sumulyap sa kanya.
May idea na ako kung bakit siya lapit ng lapit sakin. I heard thier entire conversation nung nagkataon na iisang kainan lang yung napuntahan namin ni Zero at sila ng mga kaibigan niya.
I was genuinely happy that time. Kilig na kilig ako non kasi siyempre. Mutual kami eh.
Kaso nga ang problema. She is not the one that is destined to be mine.
Pinagtagpo lang pero hindi end game.
'hays, im not claiming you bro. Hindi kita kilala. Masyado kang duwag para maging kakilala ko.' sumimangot ako ng marinig ko ang pangungutya ni Hardulph sa isip ko.
'masyado kang sad girl. Ayan na nga at alam mong may nararamdaman din siya sayo. Di mo pa sunggaban. Pasigaw sigaw ka pa nung huli ng, HOW DARE YOU TOUCH MY MATE! tapos balik ka na naman sa katorpehan.' kung pwede ko lang sakmalin si Hardulph, ginawa ko na. Bwisit na asong to. Talagang ginaya pa yung boses ko nung gabing iyon.
Parang ewan. May pagkabobo. Nakita ng siya yung may kontrol non sa katawan namin tapos ako yung sasabihan niyang nagsisigaw non? Siya kaya yung sumigaw.
'reasons.'
Naiinis kong sinara yung notes ko. Nakakaasar kasi. Nakalimutan kong andito lang sa harap ko si Ms. Nadeline dahil sa asong yon.
Pinagliligpit ko yung gamit ko saka umalis. Ni hindi nga ako nakapagpaalam kay Ms. Nadeline. Naglalakad ako palabas ng Hendrix habang pinapakalma ang sarili ng mapadaan ako sa parking lot. And there I saw Rollins and Olcan. Nakasandal sila sa kani kanilang motor.
Sabay silang tumingin sakin ng maramdaman ako.
Pinag aralan ko ang mga itsura nila. They are both look serious na parang may malaking problemang dala. Hindi na rin ako naka atras ng biglang maglakad palapit sakin si Olcan. Kinuha niya yung isa sa dalawang helmet na nakasabit sa motor niya at saka iyon inabot sakin.
"Wag kang kabahan. Hindi ka namin pagtritripan ngayon. There is no time for games right now. Our pack is facing a huge problem. Sir Conri wants all the members to gather dahil meron tayong pagpupulungan." Di ko maiwasang magtaka. As far as I know. Hindi nila kailangan ang presensya ko, kahit na may importanteng pag uusapan pa.
"Pero bakit kailangan kasama ako?" I managed to ask. Kinuha ko na rin yung inaabot niya at saka iyon sinuot.
"Mahigpit na binilin ni Sir Conri na walang sinuman ang hindi dadalo sa pagpupulong. Even you. He wants all of us to be there." He rode his bike saka sumenyas sakin na umangkas.
I did what I was told. Naging maingay ang tahimik na parking lot when they both started thier engine.
"Where are the others? Bakit hindi niyo kasama sila Mac?" Tanong ko pa ulit. Nagtataka kasi ako dahil bihira silang maghiwa hiwalay.
