NADELINE BUSCH MORRIGHAN
Pinipigilan ko ang pagtawa ko habang nakatingin ako sa pintuan ng kwarto at hinihintay ang asawa ko na pumasok mula roon.
Its sunday and actually our family day pero inantok ako kaninang tanghali kaya naman pinatulog muna ako ni Louve sandali. Ayoko sana kasi I want to spend time with her and our twin, Helios and Luna kaso ng pati yung twins namin ay inutusan akong matulog. Wala na rin akong nagawa.
Uhuh. We already have twins. Almost 10 years na rin kaming kasal and our kids are turning 8 already this month. Ang bilis lang na lumipas ng panahon. Parang kelan lang nangyari ang lahat.
Kung susumahin, napakasaya ng sampung taon na dumaan sa buhay namin. Hindi mawawala yung away between me and Louve na kadalasan ako yung nagsisimula dahil sa mga lintek na fangirls niya na mas lalo pang dumami. Pero hindi naman namin pinapalipas ang isang araw na hindi kami nagkaka ayos.
Tyaka nung early years lang din naman ng marriage namin ako panay tampo sa kanya dahil nadala ako. Paano ba naman kasi. Sa tuwing inaaway ko siya at nagkakaayos kami. Hindi niya ako tinatantanan pagdating ng gabi. Bwisit na Louve to. Hindi ko akalain na yung dating lalamya lamyang estudyante ko noon ay magiging halimaw when it comes to bed.
Kakanuod ng fifty shades of grey. Inaaply niya sakin lahat.
So ayon. Dahil ganon nga ang ginagawa niya sa tuwing inaaway ko siya. Tinantanan ko na yung kakaselos ko. Di ako nakakalakad ng isang buong araw eh.
"Mommy. Itago mo po kami." Natawa ako ng marinig ko ang bulong ni Helios. Nakasilip na rin ang ulo nito mula sa kumot. Natutulog ako kanina ng bigla akong magising dahil nagsitalunan silang dalawa sa kama at pumewesto sa magkabilang gilid ko. Nagtatago sila sa Mama nila dahil naglalaro ang mga ito.
Inayos ko tuloy yung kumot ko at saka sabay ulit nagtaklob ng kumot ang dalawa. Hanggang ulo lang nila iyon kaya naman lumilitaw yung mga wolf ears nila. At sobrang cute nila ngayon. I close my eyes and pretended to be asleep with a small smile on my lips when I heard a light footstep coming from the outside. Maya maya pa ay bumukas na nga ang pinto at humalimuyak ang natural na amoy ni Louve sa buong kwarto.
I want to laugh out loud when my twins started to wiggle around at mas sumiksik pa sakin. Napapakagat tuloy ako sa sarili kong labi para lang di tuluyang matawa.
I can already feel Louve's presence right beside us. She was just standing and not making a single move. Because of curiosity sa kung anong ginagawa niya ay binuksan ko ang isa kong mata.
And right there. Pakiramdam ko ay sinukob ng isang kakaibang init ang puso ko ng makita ko kung paano niya kami titigan ngayon.
Her golden eyes is glowing with pure happiness, love and contentment as she just standing there, watching the three of us. There's a smile plastered on her beautiful face. The type of smile that never fails to make me fall for her more than I already did.
Hindi ko namalayan na sa sobrang tagal na pala na pinagmamasdan ko siya ay nakatingin na rin ito sa mga mata ko. She then mouthed something na agad ko rin namang naintindihan.
Sa totoo lang. She always do that. Sa twing napapansin ko siya na nakatitig samin. Lagi siyang nagpapasalamat. At first. I didnt know kung bakit ganon but later on, pinaliwanag niya rin na sobrang thankful niya dahil dumating ako sa buhay niya at binigyan ko siya ng pamilyang hindi niya naranasan noon pa man.
Well, i feel so blessed too dahil siya ang katuwang ko sa pagbuo ng pamilyang meron kami ngayon.
Louve... Wala na akong ibang mahihiling pa kasi nakamit ko na yung pangarap ko. I have my wife, Louve, na kahit maraming responsibilidad ang nakapataw sa kanya ay hindi niya nakakaligtaan na maglaan ng oras para sa akin at sa mga anak namin, and our twins, Helios and Luna, our little pups. Our makulit and loving twins. They are still young and theres still a long journey ahead of them but as a parent. We both promise that we will guide our kids and will support them to every path they choose to take.
