Dauntless' Angel (Korkusuz Meleği)

20. Gerçekler

Merhabalar, 

Bir süredir ortadan kayboldum farkındayım. Ama telafi edip bu hafta 4 bilemediniz 5 bölümü ardı ardına gireceğim.

Keyifli okumalar ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

ERIC

Angel'ın duruşundan, sesinden annemin sorusuna cevap vermenin onun için ne kadar zor olduğunu anlayabiliyordum. Ama annemin yardım edebilmesi için de cevaplara ihtiyacı vardı. Annem her zaman doğru soruları sorar, laf kalabalığı yapmaz, sonuca gitmeyi seçerdi.

Angel ile annemi tanıştırmak da çok iyi bir fikir değildi, evet. Fakat buna mecbur kalmıştım. Ve beklediğim gibi çenesini tutmayı başaramamıştı. Şu anki yerinde rahat durmakta zorlanan, anlatacağı şeyin yükü altında güvensiz bir şekilde kıvranan kız ise yine beni şaşırtmıştı.

Bu kız bir bedende kaç farklı kişilik barındırıyordu?

"Ben aslında annemin öldüğünü sandım senelerce." Demesi ile yeni bir şaşkınlık yaşadım. Peki nasıl olmuştu bu? Angel anlatmaya devam etti.

"Babam bana, annemin Korkusuzlardan olduğunu ve ben doğduktan kısa bir süre sonra bir çatışmada öldüğünü söylemişti. Mezarını sorduğumda yine Korkusuzlarda olduğunu, gidip göremeyeceğimizi belirtmişti. Ben de ona inandım. Neden inanmayacaktım ki? Sonuçta bunu söyleyen babamdı.

Sonra geçen sene, bir gün okuldan eve geldiğimde onu mutfakta yerde buldum. Alkol almıştı. Beni fark ettiğinde ayağa kalkıp çeşitli şeyler söylemeye başladı. Bunlardan biri de annemin beni kapıya bırakıp, terk edip gittiğiydi. Tabi kendisinin beni istemediğini, mecburiyetten baktığını da söylemişti.

O gece kabuslarım başladı. Annem ile ilgili kabuslar. Her seferinde beni bırakıp gidiyor, ben ise hiçbir şey yapamıyordum. Ayrıca babamın üzerimde kurduğu baskıya yönelik de kabuslar görüyordum. Ama babam o olayı hatırlamadığı için ona danışıp çözüm yolu da arayamıyordum." Dedi.

Angel bir senedir korkularına zemin hazırlayan kabuslar ile uğraşıyordu demek ki. Onun bu hali beni üzmüştü. Hiç olmazsa ben Korkusuzları seçmeme ön ayak olan sorunumu kökünden çözmüştüm. O ise hala çözememişti.

"Korkusuzları hem annemi bulmak, hem babamdan uzaklaşmak hem de oraya ait hissettiğim için seçtim. Şimdi ise size anlattığımız sorun ile uğraşıyorum." Dedi.

Annem düşünüyordu. Böyle anlarda hep sessizleşir, her şeyi kafasında evire çevire her yönüyle değerlendirirdi. Kafasının içinde hareket eden çarkların seslerini duyabilirdim.

"Anladım. Anneni buldun şimdi. Cevaplarını aldın ve korkunu aşabiliyorsun. Ama sen korkunu ortadan kaldırmak istiyorsun." Dedi annem.

Angel yerine ben cevap verdim.

"Evet anne."

Annem "Dediğim gibi korkuyu ortadan kaldırmak konusunda çalışmalar yapıldı. İsmi Korku Silici Projesi'ydi. Fakat bu çok tehlikeli ve deneme aşamasını geçemeyen bir çalışma oldu. Kişilere bir tür ilaç veriliyordu. İlaç ilk başlarda işe yarıyor gibi gözükse de sonrasında kişilerde halüsinasyonlara neden oldu. Denek olan kişiler ise zamanla delirerek kendilerine zarar verir hale geldi. İlaç ciddi yan etkiler yapmıştı." Diye anlattı.

Evet çözüm kucağımıza bir bomba ile birlikte düşmüştü. Angel'a baktım. Ne düşündüğünü anlayamıyordum. Annem devam etti.

"Bunda hızlı sonuç alabilmek için kişilere verilen dozun olması gerekenden fazla olması da etkiliydi. Ardından proje sonlandırıldı. Elimde hala o ilaçlardan mevcut. Araştırma yapabilmek için bir miktarını gizlice sakladım. Eğer istersen bunu deneyebiliriz ama çok tehlikeli ve sonuçlar öngörülemez."