BİZİM ADIMIZ: SONSUZLUK

_Bana Sizi Anlat_

"Ciddi olamazsın, Ateş?"
Bu sesin Ateş'e ait olduğuna adım gibi emindim.
"Selam" gülümsediğini gayet hissettiren bir kelime olmuştu. "Rahatsız etmedim değil mi, uyumuyordun?"

"Hayır, ben bu saatlerde yatmam ama numaramı nereden bulduğunu sorabilir miyim?"
Bir anlık duraksama yaşadı ve devam etti.
"Siz basketbol oynarken bir çocuk Mila'nın numarasını istemişti ve o senin numaranı vermişti belki lazım olur diye kaydetmiştim."
Tamam kesinlikle böyle bir şey beklemiyordum ama mantıklı bir açıklama.

"Tamam ikna oldum, peki bu saatte neden aradığını sorabilir miyim?"

"Sadece sıkılmıştım ve aramak istedim, rahatsız ettiysem özür dilerim."
Bu çocuk anlamadığım bir şekilde bazı anlarda  görüntüsünün tam tersi olarak çok kibar konuşuyor.

"Hayır, rahatsız etmedin hatta herkes yattı ve uykum olmadığı için ne yapsam diye düşünüyordum biraz konuşabiliriz." kıkırdadı.
Kıkırdadı mı o? Ya Allah'ım bu erkeklerin götü neden bu kadar hızlı kalkıyor?!

Kendimi koltuğa bıraktım ve bacaklarımı sırt koyulan kısımdan sarkıttım, tamamen ters duruyordum şuan.
" Peki, ne haber? Nasıl gidiyor?" dedi. Onun da oturduğunu veya yattığını duydum, en azından hareket etti ona eminim.

"İyi, bir haber yok, gidebildiği gibi de gidiyor işte" dedim düşünerek sonra nezaket gereği karşılık verdim "sen?"
Gülümsedi, duydum. "Benden de iyi gidiyor. Derslerin nasıl?"

"İyi gayet güzel, ben seninkileri sormayacağım." dedim gülerek, bence komikti.
"Ayıp ediyorsun benim derslerim iyidir yıl tekrarı yapmamızın nedeni akılsızlıktan değil hepimizin bir yıllık okul dondurmasından kaynaklı." dedi.

"Bu kadar ciddiye alacağını bilseydim uğraşmazdım, tamam zeki şey gayet inandırıcı geldi." tekrar güldüğünü duydum. Aklıma gelen bir şeyle devam ettim.

"Peki madem sohbet edicez sizi anlat, nasıl başladı?"
"Güzel soru, biraz uzun olabilir."
"Benim çok zamanım var, başla bakalım." dedim ve kalkıp mutfaktan atıştırmalık bir şeyler alarak salona geri döndüm.

"O zaman ilk ailelerden başlayayım çünkü hikaye oradan başlıyor. Babam Selçuk Korkmaz çoklu otel zincirinin başlarından biri, Faruk Algın  otel zincirinin diğer bir başı yani Altemur'un babası, Erdem CanKurt ünlü otellerimizin mimarı buraya bir parantez açıyorum bazı yasa dışı işlerde eli var ama yakalanmayacak kadar usta ve adam öldürmeyecek kadar da namuslu, çok abartılacak büyük işler değil yani parantezi kapattım kendisi Yağız'ın babası ve hepsinin de özel pilotluğunu yapan Atakan Olgun yani Berk'in babası, lisede tanışıp hiç ayrılmıyorlar birbirlerinin düğünlerine ve özel günlerine katılıyorlar ve çok sıkı arkadaş oluyorlar gariptir ki hepsinin de yaşıt aynı yıl içinde doğan 4 oğlu oluyor bunlar da biz oluyoruz bu sayede de doğduğumuz andan beri birlikte büyüyoruz. Annelerimiz de sıkı arkadaşlar ama eş ile tanışılmış durum var, benim sadece bir abim var babamın yanında çalışıyor, Berk'in bir kız kardeşi var, Yağız ve Altemur tek çocuk, bu kadar. Fazla mı detaya girdim? "

Vay be ne hikaye ama bizde tam tersi gibi bir durum olması dışında gerçekten güzeldi.
" Hayır detaya inmedin gayet güzel anlattın, hoşuma gittim. "dedim ve ağzıma bir bisküvi attım.
" Güzel o zaman sıra sende bana sizi anlat, nasıl başladı? "dedi sorduğum sorunun aynısını sorarak.

" Peki, aslında bakarsan çok büyük bir fark yok biz de annelerimiz lise arkadaşıymış, Aybüke dışında. Aybüke'nin annesi Belkıs teyze, pardon bende soyadlarla diyeceğim daha havalı oluyor.
Belkıs Aydız mali işlerle ilgileniyor Sibel Gökdeniz yani Mila'nın annesinin yanında talışıyor, Sibel teyze moda tasarımcısı, annemle ve Nazar Uğurlu yani Hazan'ın annesiyle lise arkadaşı ve Nazar teyze akademisyen. Biz Mila, Hazan ve ben sizin gibi birlikte doğup büyüdük Belkıs teyze Mila'nın annesiyle çalışmaya başladığında Aybüke ile tanıştık ve aramıza katıldı. Ama bizim şans eseri babalarımız da tanışıyor. " Ateş sözümü kesti ve bu garip soruyu sordu.
" Bende tam onu soracaktım garip bir şekilde hepinizin soyadları tanıdık geliyor babalarının adlarını ve işlerini der misin? " yani bir yerden duymuş olamaz mı?

" Mila'nın babası Metin Gökdeniz onun da otel işi var belki oradan duymuşsundur, Hazan'ın babası başarılı bir mimar Demir Uğurlu, Aybüke'nin babası da Tolga Aydız büyük bir restorant sahibi yani çok tanıyacağını sanmıyorum." dememle anlık bir sessizlik ve ardından büyük bir kahkaha koptu, ne demiştim ki ben şimdi niye bu kadar güldü?

" Sen şaka yapıyorsun? "dedi hayret içinde.
" Neden şaka yapayım ki anlamadım? "dedim net bir ciddiyetle yatar pozisyondan oturur pozisyona geçtim ve Ateş'in konuşmasını bekledim.
" Bu kadar tesadüf olamaz! Bu yüzden tanıdık geliyordunuz. "dedi. Hala burada açıklama bekliyordum.
" Ateş çıldırtmasana güzelce açıkla, tesadüf olan ne? Bizi önceden tanıyor muydunuz? "

" Hayır sizi değil ama babalarınızı evet, Mila'nın babası Metin Gökdeniz, bizim otel zincirinin üçüncü başı ve aynı şekilde lise arkadaşı..." anında sözünü kestim.

"Hadi canım, sen ciddi misin?" kaldığı yerden devam etti.
"Evet tamamen ciddiyim sonra Hazan'nın babası aynı liseden değil ama Yağız'ın babası Erdem amcayla aynı üniversitedeydi ve bizim otellerin aynı şekilde mimarlığın yaptı..." gene sözünü kestim.
"Oha ama" ve gene devam etti.
"Aynen öyle, son olarak Aybüke'nin babasını tam olarak tanımasam da babalarımızla arkadaş çünkü iş görüşmeleri ve aile yemeklerini hep onun restorantında yapıyoruz." dedi.
Ben tamamen şok içindeydim, gerçekten bu kadar tesadüf olamazdı.

"Peki senin annem ve baban?" dedi Ateş ve devam etti "onlar ne iş yapıyorlar muhtemelen onları da tanıyoruzdur." işte korktuğum soru.
Annemleri kaybedeli 3 yıl olmuştu, yalnız kaldığımız gibi İlgi'yi hemen anneannemin yanına  göndermiştim ben ise Hazanlar ile kalmıştım zaten Nazar teyze ile Sibel teyze bizi hep koruyup kollamıştı onlara iki kişi yük olmak istemediğimden İlgi'yi göndermiştim, babamın misarını reşit olmadığımızdan alamamak ise sinir bozucuydu.

Cevap vermediğim için oluşan sessizlik beni germeye başlamıştı, olayın üzerinden 3 yıl geçmişti ve ben artık bunu kabullenmeliydim.
Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.

"Annemi ve babamı 3 yıl önce trafik kazasında kaybettim annem matematik öğretmeniydi, babamda banka müdürü. Kız kardeşim ve ben varız sadece, İlgi'yi de annemlerden sonra Almanya'ya anneannemin yanına gönderdim. Tanıyacağını sanmıyorum yani."

Yaptım, başardım, kendimi açtım. İlk defa başka birine bunları bahsettim normalde bundan hoşlanmıyor ve rahatsızlık duyuyordum ama Ateş'e içimi açmam üzerimden bir yükün kalkması ve benim hafiflememe neden oldu. Üzülmüyordum, ağlamıyordum. İyiydim, mutluydum bu garipti ama ben bundan zevk aldım.

Ateş' in sessizliği biraz daha ilerledi ve beklemediğim bir cevap verdi.
"Anlıyorum, yani anlamıyorum benim ailemden hiç biri ölmedi ama tahmin edebiliyorum, bunun için çok üzüldüm gerçekten yine de çok güçlü bir kız yetiştirmişler ve eminimki seninle gurur duyuyorlardır."

İşte şimdi gözlerim doldu ama ailem için dedikleri değil Ateş'in böyle düşünmesiydi beni bu hale getiren. Nasıl yaptı bilmiyordum ama tam kalbime dokunmuştu.

Olayın daha ilerlememesi ve benim üzülmemem için konuyu değiştirdi.
" Şimdi bu konuştuklarımızı kızlara anlatacaksın değil mi?" güldüm komik ama haklı bir soruydu.
"Eğer uyanık olsalardı şuan telefon hoparlörde olurdu zaten ama şansına küs uyuyorlar bu yüzden evet yarın sabah konuştuklarımızı onlara anlatacağım."

Verdiğim cevaba karşı o da güldü. Anlık bir esnemeyle gözümü duvar saatine yönelttim ve saatin 1.20 olduğunu gördüm. Gerçekten hangi zaman dilimindeydim ve ben bu zamanın bu kadar hızlı ilerlediğini anlamıyordum?

Aynısını düşünmüş olacak ki hemen konuştu.
"Gerçekten çok geç olmuş zaman nasıl ilerledi anlamadım ama çok eğlenceli bir konuşmaydı teşekkür ederim İzel Hanım." dedi.
"Ne demek Ateş Bey keşke hep böyle nazik ve ılımlı olsanızda konuşsak." dedim gülerek.
"Ben hep nazik ve ılımlıyım bir kere. Numaramı kaydet ihtiyaç, bir şey olduğunda arayabilirsin, iyi geceler dilerim."
"Teşekkür ederim aklımda bulunacak, bende iyi geceler diliyorum."

Telefonu kulağımdan çektim ve kırmızı tuşa bastım.
Konuşma kapandığı gibi rehbere girip numarayı kaydettim ve uykulu bir şekilde odama geçip güzel, sıcak yatağıma girdim.