"ေကာင္းကင္ယံ မထေသးဘူးလားေနဖင္ထဲဝင္ေတာ့မယ္ 10မိနစ္ေနလို႔မွမထရင္ငါၾကက္ေမႊးနဲ႔လာၿပီေနာ္"
ေဒၚအိမ္စည္တစ္ေယာက္ ယံယံကိုနိူးၿပီ ဧည့္ခန္းမွ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ တစ္ဦးထဲေသာသားေလးမလို႔ အလို လိုက္ထားမိပါတယ္အရမ္းဆိုးတယ္ သူအေဖဘဲေၾကာက္တယ္အေမကိုနည္းနည္းေလးမွေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူးဒီကေလးက အလိုလိုက္ေလဆိုးေလ
"အိမ္မက္ကမၻာထဲမွာသာယာေနတဲ့ေကာင္းကင္ယံတစ္ေယာက္အေမရဲ႕ၾကက္ေမႊးဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔တန္းထလာခဲ့ရတယ္ မထလို႔လဲမရဘူးေလ အေမကတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့က်ေတာ္ကို အခုခ်ိန္ထိ အေမက႐ိုက္တုံးဘဲ"
အိမ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေလွကေနဆင္းလာတဲ့သားေတာ္ေမာင္ကိုေဒၚအိမ္စည္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္တယ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတာျဖစ္တာအခုထိကေလးစိတ္ကမကုန္ေသးဘူး ဝတ္ထားတဲ့ညအိပ္ဝတ္စုံက အဝါေရာင္ ဘဲ႐ုပ္ကေလးေတြနဲ႔ သူကိုက ေလးလို႔ေျပာရငါလဲနည္း"မွမႀကိဳက္ဘူး အိမ္မွာဆိုသူအ႐ုပ္ေတြနဲ႔တင္ျပည့္ေနတာကို ကေလးမဟုတ္ဘူးကျငင္းခ်င္ေနတာ
"သားယံယံ မင္းညနက္တဲ့အခ်ိန္ထိိဂိမ္းေဆာ့ေနရင္ေမေမphသိမ္းရမယ္ေနာ္ "
ယံယံတစ္ေယာက္အေမကphသိမ္းမယ္ဆိုတဲ့စကားလဲၾကားေရာ အေမနားသြားၿပီ ခါးကိုဖက္ၿပီး ပုခုံးေပၚေမးတင္တာ
"ေမေမကလဲသား ေနာက္ေန႔ညကစၿပီညနက္တဲ့အထိမေဆာ့ေတာ့ပါဘူးphေတာ့မသိမ္းပါနဲ႔ေလ အရမ္းခ်စ္တယ္ေလေနာ္ "
က်ေတာ္ေျပာေတာ့ေမေမကမယုံသလိုနဲ႔ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့
"သားတကယ္ေျပာတာပါေနာ္ ေနာ္လို႔"(ကေလးတစ္ေယာက္လိုခြၽဲၿပီးေျပာေနမွေတာ့ဒီေမခံႏိုင္႐ိုးလား)
"ၿပီးတာဘဲေနာက္ခါဆို အမတကယ္သိမ္းမွာေနာ္"
"ဟုတ္"အဲ့တာေၾကာင့္ေမေမကိုခ်စ္တာမြ
"သြားသြားမ်က္ႏွာသစ္ေတာ့ "
"ဟုတ္ေမေမသား ေဝယံတို႔အိမ္ဘက္ ခဏသြားအုံးမယ္ေနာ္"
"သြားသြားျမန္ျမန္သြားၿပီးျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့"
"အင္းပါအေမရဲ႕"
အေမကိုေျပာၿပီတာနဲ႔အိမ္ေပၚတက္ၿပီ ေရတခါထဲခ်ိဴးလိုက္တယ္ ေရခ်ိဳး ၿပီးတာနဲ႔ ဗီ႐ိုထဲ တီရွပ္လက္တိုခဲေရာင္နဲ႔ ေဘာင္းဘီ အတိုကိုဝတ္ၿပီ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့ၿပီးေမေမနဲ႔ေန႔လည္စာအတူတူစားလိုက္ၿပီ႐ုပ္႐ုင္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္
