အဟင့္ ကိုကို
" ကိုကို ဘယ္မွာလဲလို႔
"အီးဟီး ဘယ္မသြားပါနဲ႔လို႔ ေျပာထားတာကိုထားသြားျပန္ၿပီး
ယံယံအိပ္ယာေပၚကေနထၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္
ဒီေကာင္ေလးကႏွစ္ဖက္မိဘေတြ လက္ဖြဲ႕ထားတဲ့ ယံယံတို႔အိမ္ကေလး
"ကိုကို !
အေပၚထက္ကအသံၾကားတာေၾကာင့္ ရိူင္းခ်က္ေနတာေတြကိုခဏထားခဲ့လိုက္ၿပီး အေကာင္ေပါက္ေလးဆီကိုေျပးရေတာ့တယ္
အေကာင္ေပါက္ေလးဖ်ားေနတာ ၁ပတ္ေလာက္ရွိေနၿပီ ရိူင္းေၾကာင့္ျဖစ္တာကသက္သာသြားေပမဲ့ အဖ်ားေလးနည္းနည္းက်န္ေနတုံး အဆိုး ရ္ိူင္းအိမ္မွာမရွိလိုက္တဲ့ ခဏေလးအတြင္းေရခ်ိဴးၿပီး ပန္ကန္ေအာက္အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာသည္
ရိူင္းျပန္လာလို႔ အဖ်ားစမ္းၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ေတြက မီးႀကီးခဲအတိုင္း ေဆးထိုးၿပီး ေဆးေသာက္လုပ္ေပမဲ့လဲ အဖ်ားကအခုထိမေပ်ာက္ေသး ေတာ့ ကေလးေတြမ်ားလို ရိူင္းအေပၚဘဲေနခ်င္ေနတာ အေပ်ာက္ကိုမခံေတာ့ ေပ်ာက္တာနဲ႔ေအာ္ငိုေတာ့တာဘဲ
ေတာ္ေသးတာေပါ႔ ေဆး႐ုံႀကီးေန ထြက္လိုက္ၿပီး အျပင္ေဆးခန္းေျပာင္းထိုင္လို႔မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မလြယ္ေၾကာ
"ကိုကို !
"လာၿပီ ဗ်ာ
" ကိုကို ကေလးဆိုးေလး ဘာမ်ားအလိုရွိလို႔ပါလဲ
" အား ••••••••
ယံယံကိုကို လက္ကိုဆြဲယူၿပီး တစ္ခ်က္ကိုက္ပစ္လိုက္ၿပီး လြတ္ေပးလိုက္တယ္
"ဘာလို႔ကိုယ္ကိုႀကိဳက္တာလဲ ယံယံကေခြးလား
" ေခြးဆိုေတာင္ ကိုကို ကိုယ္ကိုက္မဲ့ ေခြးေပါက္ကေလးဘဲ
" အာ စကားေတြတက္ေနလိုက္တာကြာ
ရိူင္းေလွကားေပၚကေန ယံယံကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"ေျပာပါအုံး အဆိုးေလးက ဘာလို႔ကိုကို ကိုယ္ေခၚေနတာလဲ
" ယံယံမႏိုးမခ်င္းယံယံနားမွေနပါဆိုတာကို ကိုကိုမွမေနတာ ယံယံကကိုကိုမရွိေတာ့အိပ္မေပ်ာ္ဘဲနိူးလာတာေပါ႔
