အပိုင်း(6)

1.8K 113 1
                                    

ရိူင်း ဒိီနေ့နဲ့ဆိုရန်ကုန်ပြန်ရောက်တာ1ပတ်လောက်ရှိပြီ အခုထိအကောင်ပေါက်လေးနဲ့ မတွေ့ ဖြစ်သေးဘူး

မင်းဝေပြောတာက‌တော့တက္ကသိုလ်ပြန်တက်နေရပြီတဲ့ကျတော်အကောင်ပေါက်လေးလဲအတူတူဘဲနေမှာ
အခုရက်ပိုင်းအလုပ်တွေအရမ်းများနေတာနဲ့
အကောင်ပေါက်လေးရဲ့တက္ကသိုလ်ကိုမသွားရသေးဘူး မနက်ဖြန်ကျတော်နားရက်မလို့ အကောင်ပေါက်လေးတက်တဲ့ တက္ကသိုလ်မှာသွားစောင့်နေရမယ်

ဒီကကောင်ကတစ်နေ့မမြင်ရရင် သေတော့မလိုကိုဖြစ်နေတာ ပုံလေးတွေရှိလို့

ကျတော်နဲ့ဝေယံ တက္ကသိုလ်တတိယနှစ်ကို စတက်နေတာ3ရက်လောက်ရှိပြီ ပထမရက်ဘဲစာမလုပ်ရတယ် နောက်ရက်တွေက စာလုပ်နေရလို့ဂိမ်းတောင်မဆော့ဖြစ် ဘူး

ဒီညအိမ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ဂိမ်းကိုဆော့ဖြစ်အောင်ကိုဆော့မယ်

"ယံယံကန်တင်းသွားရအောင်ငါဗိုက်စာလို့

"သွားမယ်လေငါလဲဗိုက်စာတယ်အခုချိန်ဆိုငါရဲ့အာလုံးကြော်ထုပ်လေးတွေကုန်ပြီးလားမသိဘူးကွာ

"အဲ့တာဆိုမြန်မြန်ထသွားမယ်

ဝေယံနဲ့ကျတော်ကန်တင်းကိုချီတက်လာခဲ့တော့သည် 

"ဝေယံမင်းဘာစားမှာလဲမှာလေ

"ငါက ထမင်းဆီဆမ်းနဲ့ အမဲသားခြောက်ဖုတ်ယူမယ်

"‌ငါလဲ မင်းမှာတာဘဲမှာလိုက်တော့မယ် ဝေယံမင်းသွားမှထား ငါ အချိုချည်နဲ့အာလုံးကြော်သွားဝယ်မယ်

"ပြီးရောမြန်မြန်ပြန်လာနော်

"မင်းထက်အရင်ပြန်လာခဲ့မယ်

ဝေယံကိုပြောပြီ မုန့်ဆိုင်တွေဘက်အမြန်ထွက်ခဲ့တော့သည် တစ်နေရာရောက်တော့

"ဘုတ်

"အာတောင်းပန်ပါတယ်နော် ကျတော်မမြင်လိုက်လို့ ကျတော်ပြန်ကောက်ပေးမယ်နော်

"ရပါတယ်အကိုလဲမမြင်လိုက်လို့ပါ

ကျတော်အာလုံးကြော်မရမှဆိုးတာနဲ့ မုန်းဆိုင်ကိုအပြေးသွားရင် အခန်းထောင့်ကနေထွက်လာတဲ့သူကိုမမြင်ဘဲဝင်တိုက်မိသည် ထိုလူလက်ထဲကစာအုပ်တွေအောက်ကျကုန်လို့ကျတော်အမြန်ဘဲပြန်ကောက်ပေးလိုက်ရသည်

ကိုယ့်ရဲ့မြတ်နိုးရာWhere stories live. Discover now