" အဟင့် ကိုကို
" ကိုကို ဘယ်မှာလဲလို့
"အီးဟီး ဘယ်မသွားပါနဲ့လို့ ပြောထားတာကိုထားသွားပြန်ပြီး
ယံယံအိပ်ယာပေါ်ကနေထပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်
ဒီကောင်လေးကနှစ်ဖက်မိဘတွေ လက်ဖွဲ့ထားတဲ့ ယံယံတို့အိမ်ကလေး
"ကိုကို !
အပေါ်ထက်ကအသံကြားတာကြောင့် ရိူင်းချက်နေတာတွေကိုခဏထားခဲ့လိုက်ပြီး အကောင်ပေါက်လေးဆီကိုပြေးရတော့တယ်
အကောင်ပေါက်လေးဖျားနေတာ ၁ပတ်လောက်ရှိနေပြီ ရိူင်းကြောင့်ဖြစ်တာကသက်သာသွားပေမဲ့ အဖျားလေးနည်းနည်းကျန်နေတုံး အဆိုး ရ်ိူင်းအိမ်မှာမရှိလိုက်တဲ့ ခဏလေးအတွင်းရေချိူးပြီး ပန်ကန်အောက်အိပ်ပျော်နေရှာသည်
ရိူင်းပြန်လာလို့ အဖျားစမ်းကြည့်တော့ ကိုယ်တွေက မီးကြီးခဲအတိုင်း ဆေးထိုးပြီး ဆေးသောက်လုပ်ပေမဲ့လဲ အဖျားကအခုထိမပျောက်သေး တော့ ကလေးတွေများလို ရိူင်းအပေါ်ဘဲနေချင်နေတာ အပျောက်ကိုမခံတော့ ပျောက်တာနဲ့အော်ငိုတော့တာဘဲ
တော်သေးတာပေါ့ ဆေးရုံကြီးနေ ထွက်လိုက်ပြီး အပြင်ဆေးခန်းပြောင်းထိုင်လို့မဟုတ်လို့ကတော့ မလွယ်ကြော
"ကိုကို !
"လာပြီ ဗျာ
" ကိုကို ကလေးဆိုးလေး ဘာများအလိုရှိလို့ပါလဲ
" အား ••••••••
ယံယံကိုကို လက်ကိုဆွဲယူပြီး တစ်ချက်ကိုက်ပစ်လိုက်ပြီး လွတ်ပေးလိုက်တယ်
"ဘာလို့ကိုယ်ကိုကြိုက်တာလဲ ယံယံကခွေးလား
" ခွေးဆိုတောင် ကိုကို ကိုယ်ကိုက်မဲ့ ခွေးပေါက်ကလေးဘဲ
" အာ စကားတွေတက်နေလိုက်တာကွာ
ရိူင်းလှေကားပေါ်ကနေ ယံယံကိုပွေ့ချီလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်။