Letter

5 1 0
                                    

"Alagaaaaa! Anong oras na! Hinahanap na tayo ni Mr. Romano!"

Hmm.. Ouch. My head.

"Hindi ba sabi ko sayo matulog ka ng maaga! Buti na lang napakiusapan ko yung receptionist kung pwedeng hiramin yung spare key ng kwarto mo!"

Shit! Paano ako nakauwi? Wait. My body!

I don't feel any soreness. Relax. Nothing happened. My clothes was still complete.

"Teka. Nag-inom ka ba? Bakit mukhang may hang-over ka ata"

Gosh. I can't remember anything. Kung hindi alam ni Mamu na nagbar ako kagabi. Ibig sabihin, hindi sila ang nag-uwi sakin sa room ko!

"Bumangon kana dyan Z. Late na tayo!"

Shit! I need to know kung sinong naghatid sakin pauwi. Pero paano nito nalaman kung saan ang hotel ko? Gosh. Z. Ano tong pinasok mo!

Hindi pa rin umaalis si Mamu sa room ko kaya agad akong bumangon para makapaghanda na. Actually, I'm not excited for today's shoot.

"Saan galing tong soup at gamot dito? May hang-over ka ba?"

What? Anong soup?

Sa may dining area, sa table ay hawak ni Mamu ang isang letter habang nasa harapan nito ang soup na paniguradong malamig na. Shit! Someone really brought me home!

"At may letter pa."

"What is it?"

Agad kong kinuha ang letter sa pagkakahawak ni Mamu. And agad nangunot ang noo ko ng ni-isang word ay wala akong naintindihan sa letter. It was written in Italian word!

"Tapatin mo nga ako Z. Umalis ka kagabi noh? Sinong kasama mo? Italano? Naku. Sinasabi ko na nga ba. May masakit ba sayo? Ano kamusta pakiramdam mo?"

"Mamu. It is not what you think it is. Honestly, hindi ko rin matandaan. I--.. I was drunk"

"Ikaw talaga. Ang hilig mong tumakas. Ngayon, maligo kana. Paiinitin ko na tong soup mo. Tapos inumin mo rin tong gamot. Mabuti na lang at mabait yang italano'ng nakilala mo"

Agad na sinunod ko si Mamu. At mabuti na lang din at wala ang ibang team sa kwarto ko para mang-gulo. I was still thinking the man's face. Ang natatandaan ko lang, he's carrying me inside the car. But his voice and face was still vague.

I don't have time to translate the letter, that's why I just left it in my pouch. And before leaving ay inubos ko muna yung soup.

~

"Good morning Ms. Herrera. Looks stunning. How's your sleep?"

Si Mr. Romano na agad ang sumalubong sa amin sa venue. He's with so many guard. And madami na ding tao sa labas.

"It's perfect. I mean, the hotel was really good"

Except for the person na nag-uwi sakin kagabi.

"I'm glad you like it. Anyway, I just drop by to say goodluck. The floor is yours"

I smiled, and agad na rin akong minake-upan nina ate Jodie and ate Roxy.

Hindi ko pa alam kung anong product ang ilalaunch ni Mr. Romano. Pero base sa mga pagkaing nasa harapan ng mga cameras ay  naiintindihan ko na kung ano.

They were launching a new sets of italian food. Actually ngayon ko pa lang matatry ang mag-endorse ng pagkain.

"Ready Z? Give me a happy and excited vibe."

"Yes kuya joaqy."

I don't know how to concentrate, but luckily everything went well. We just need to finish the pictorial then bukas ay ads naman ang tatrabahuhin naming lahat.

Wild Lenses (Profession Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon