Roza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur.
Birkaç paket uyuşturucu için.
"Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...
Çok emek veriyorum arkadaşlar, satır aralarına yorumlarınızı bekliyorum :')
BÖLÜM 4: DİLEK TUT ROZA
Yaralı insanlar bir garip
Avizeye bağlanan ip
Günahın koynundaki şeytanı getirip
Asacaklar kendilerini bitirip
Bir gece, dolunay çıktığında
Günahkârlar semaya ulaştığında
꧁꧂
Les Friction, Emily Valentine; I remember
꧁꧂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
꧁꧂
"Kemerini tak," dedi Barlas arabayı çalıştırmadan önce. "Şunu benim söylememe gerek var mı?"
"Sen bile takmıyorsun, sana ne milletin kemerinden?"
"Bana bak," diyerek derin bir nefes çekti içine. "Benimle çok ters konuşuyorsun."
"Sen kibarlıktan kırılıyorsun çünkü..." diyerek kemerimi taktım. Onunla tartışmak istemiyordum, tek istediğim o adamı görüp rahat uyumaktı, başka bir şey değil. Barlas'ın telefonu çaldığında saniyeler içindeaçarak "Efendim," dedi. "Geliyoruz."
Karşıtarafı dinledikten sonra "Niye eve aldınız o domuzu?" diye sordu. Adamdan mı bahsediyorlardı? Adam şu ana kadar evde değilse neredeydi? Hastaneye götürmeyeceklerini düşünüyordum. "Tamam, yakınım zaten sana." diyerek telefonu kapattı.
"Ne oldu?"
"Merak etme adam ölmedi, bir dakika sonra yaşıyor mu diye soracaksın ya önden söyleyeyim dedim."
"Çok komikti," dedim alayla. "Ciddi bir mesele bu."
