BÖLÜM 23: HİÇ ÇOCUK OLMADI ROZA
Ayakta tutan yalanlar
Elinde sadece kalemin var
Oyunun sonunda kazanacak
Masalı baştan yazanlar
꧁꧂
Taylor Swift; Carolina
꧁꧂
꧁꧂
Bazı geceler, hiç sabah olmayacağını düşündürecek kadar karamsar hislere sarardı seni bir bebeğin kundağa sarılıp sıkıştırıldığı gibi. Düşüncelerim ağır gelirdi, onları daha fazla taşıyamayacağımı hissettiğimde ise elimden gelen tek şey; yatakta bir sağa, bir sola dönmek olurdu. Çaresizlik buydu. Çaresizlik kafana vurarak sus diye bağırırken onun susmayıp haykırmasıydı.
Düşüncelerine hükmedemeyen insan, çaresizliğin ete kemiğe bürünmüş hâliydi.
Kimse düşüncelerini kontrol edemezdi ve bir gece onların seni ansızın, dört bir yandan kuşatarak saldırması seni yaralardı.
Ben de yaralıydım şu an. Çaresizdim iliklerime kadar. Kafamı susturamaz, düşüncelerimin zalim vuruşuna yara bandı yapıştıramazdım. Sırtımın üzerine yatmak yerine sağa dönebilirdim belki, bu kafamı susturur muydu? Biraz da sol tarafıma yatardım, bu sefer susar mıydı? Yüzümün üzerine mi yatmalıydım yoksa? Yorgun kalbimi ezmek hoş bir fikir gibi görünse de bu da kafamın içinde dönen tilkileri ayırmazdı benden. Tilkiler döner, döner ve dönerdi... Oluşturdukları girdaba düşerken onların kuyruklarından tutma fırsatım yoktu. Tilkiler çok hızlıydı, o kadar hızlıydı ki kafamda dönen tilkilerin kuyrukları birbirine değmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADIM ROZA {18+}
Teen FictionRoza, bir gün kendini yabancı bir adamın evinde ajanlık yaparken bulmuştur. Birkaç paket uyuşturucu için. "Benim için her şeyi yapan adam, benim ihanetim yüzünden gitti," dedim göz kapaklarım ağırlaşırken. "Şimdi bu ilaçlarla onu unutturmaya çalış...