The Past or The Present?

Chapter 27

After naming maglunch ni Chanz ay di parin mawala ang ngiti sa mga labi ko dahil alam kong nagbalik na sya at tinupad nya ang pangako nya sa akin.

"Fatima, you're freaking me out." Chanz told me habang nakatingin sya sa kalsada. Napakunot-noo naman ako sa kanya.

"At bakit? I'm not doing anything." I told him, he smiled at me.

"You keep on smiling.. It's freaking me out. Alam ko maganda ka kapag nakangiti pero bawas bawasan mo baka kasi mabihag mo na naman ang puso ko." then he winked at me agad ko naman syang nahampas sa braso.

"Ouch!" daing ni Chanz sabay hawak sa braso nya.

"Stop it Chanz! May ganyan ka pang nalalaman e." sagot ko sa kanya sabay tingin ko sa labas ng bintana.

"You know what Fatima? There's only two deadly weapons in this world" he told me, hindi ko sya tinignan at inimik kaya tinuloy nya ang sinabi nya.

"Do you know what it is? It is a girl's smile and a girl's cries" napatingin ako kay Chanz ng wala sa oras at nakita ko syang seryosong nakatingin sa daan.

"Chanz..." Pagsisimula ko sa sasabihin ko.

"Yes?" he answered me back without looking at me.

"Ang creepy mo!" sabay tingin ko sa labas, napatawa naman si Chanz sa sinabi ko sa kanya.

"You already Fatima! Ikaw lang nakakagawa ng ganyan, ang manira ng momentum." then he laughed again, Napangiti nadin ako ng wala sa oras.

Pagdating namin sa office ko ay sinimulan na naming tapusin ang ginagawa namin. May mga oras na nagbibiro si Chanz kaya mas nagiging magaan ang trabaho ko. Lalo na kapag nakikita nya akong naka-kunot na ang noo sa mga nirereview ko na report. Time flies so fast at nagpaalam na ang secretary ko sakin at kay Chanz.

On-going pa din naman ang operation ng restaurant namin til 12mn kaya napagpasyahan namin ni Chanz na dito nalang din kumain pero nagpaluto nalang ako ng Sinigang na Tilapia dahil un ang gusto ni Chanz ang makatikim ng lutong bahay. Natapos ang dinner namin at muling ginawa ang paperworks na nakabalandra sa tables namin.

Ilang oras pa ang lumipas at di ko na naririnig ang pagkwekwento ni Chanz kaya napaangat ako ng ulo ko para tignan sya.

He's sleeping peacefully with papers beside him and a pen on his right hand. Nilapitan ko sya para mas lalo ko pa syang makita. Medyo nakaawang ang bibig nya and little snores came out of it. Halata mong pagod sya kaya agad ko naman niligpit ang mga gamit ko pati nadin yung mga papers na nasa lamesa nya at marahang tinapik ang pisngi nya.

"Chanz?" he just move and change his position.

"Chanz, Let's go sa bahay kana magpahinga." I tapped his shoulder, nag-angat naman sya ng tingin sa akin.

"Fatima? Where are we?" habang kinukusot nya ang kanyang mata.

"You fell asleep while working" his eyes widened and check my office. Agad naman syang napatampal sa noo nya and I heared him cuss.

"I'm sorry.. Nakakahiya naman sayo.." I just smiled at him.

"Ano ka ba, okay lang un napagod ka siguro kakakwento at kakakulit sa akin kaya ka nakatulog." Umayos ako ng tayo at medyo nag-unat ng katawan ganun din naman ang ginawa ni Chanz.

Nag-aya nadin na umuwi si Chanz at dahil sinundo nya ako papasok ay sya narin mismo naghatid sa akin sa bahay.

"Drive safe, Text me when you get home." pagpapaalam ko sa kanya.

"Aye! Aye! Captain." Pagbibiro nya pa sa akin. I just watched his car getting away ng hindi ko na makita ang kanyang sasakyan ay pumasok na ako sa bahay. Nakapatay na ang ilaw sa first floor, marahil ay tulog na silang lahat.