The Past or The Present?

Chapter 28

Hindi ko alam kung gaano na ako katagal na nakatingin sa kanilang dalawa. It doesn't make any sense bakit kailangan ko pang mag-antay sa kanya kung ganito lang rin pala. Naramdaman ko ang mga kamay ni Vinn sa pisngi ko kaya agad akong nabalik sa realidad. Did I just cried? Infront of them?! Tumalikod ako sa kanila at pinunasan ang mga luhang patuloy parin ang pagtulo.

"Fatima.." Vinn called me, I looked at them and tried to smile...

"Di mo naman agad sinabi sa akin ng nakapagready naman sana ako na-na na makita kang magkakapamilya na..." I told them, hindi ko alam kung naging sarcastic na ba ako o hindi basta ang alam ko lang ang sakit sakit... Ang laki ko lang na tanga.

"Congrats nga pala ha... Sige mauna na ako" sunod sunod kong sinabi sa kanila. Tumingin ako kay Charlotte at di ko nagustuhan ang nakikita ko sa kanya hindi ko alam kung maaawa ako dahil may nakita akong lungkot sa kanya agad din naman syang yumuko.

"Congrats Charlotte. Please do take good care of him." At agad din akong tumungo sa elevator na sya naman saktong nagbukas. Pagkapasok ko sa loob ay di ko na mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko... Sa loob ng pitong taon namin na pagsasama sa ganito pa pala matatapos ang lahat.

Agad akong dumiretso ng parking lot at kinuha ang cellphone ko sa aking bag. I dialled Chanz's number. Habang nag-aantay ako sa pagsagot ni Chanz sa kabilang linya ay di ko inaasahan na maramdaman ang pagyakap sa akin ng isang tao. Agad akong pumiglas hanggang sa marinig ko ang boses nya.

"Fatima... I can explain to you everything just listen to me." Vinn told me and he hugged me tight and on the other line I heard Chanz's voice

"Hello Fatima what happen-?" Agad kong nababa ang tawag at patuloy na napaiyak. Pinaharap ako ni Vinn sa kanya at niyakap ng mahigpit.

"Shit! I made you cried again.. Hush boo, please stop.." Then he caress my face, I can finally see the face of my man or should I say "was" my man.

"I wai-waited... bu-but why? You and Charlotte... Ang bilis e di talaga makapagsink-in sa akin lahat... Vinn bakit?" I asked him looking directly in his eyes.

Vinn heave a deep breath before answering my question.

"I was drunk that night... she told me that I've been calling your name... then I-I kissed her. Yun lang ang naaalala ko. Then after that night hindi na sya nagparamdam sa akin then months after ay pinakita nya sa akin ang isang PT and she told me that I'm the father of that child she's bearing... Nung una di ako makapaniwala dahil alam kong walang nangyari sa amin hanggang sa kwenento nya sa akin na meron ngang nangyari that night and she chose to stay away from me dahil alam nyang di mabubuo pero nagulat sya ng makaramdam na sya ng signs of- of pregnancy." At napayuko si Vinn pero patuloy parin syang nagsalita.

"Tang-ina Fatima... naging magulo ang lahat e... balak kong balikan ka, pakasalan at maging asawa pero gago ako e." Tinignan nya ako sa mga mata ko habang hawak ang magkabilang pisngi "Fatima Mahal na Mahal parin kita... Sa simula palang ikaw na talaga..." Mas lalo akong napaiyak sa mga sinabi nya. Pero biglang pumasok sa isipan ko si Charlotte at ang kanilang anak, masakit ang lumaki sa isang broken family kaya agad kong tinanggal ang mga kamay ni Vinn sa akin at pilit na ngumiti sa kanya.

"Everything happens with a reason Vinn... baka nga hindi tayo ang para sa isa't isa. Charlotte and your baby needs you. Be happy so that I can also be happy set our heart free." kinuha ko yung box na iniwan nya sa akin at binigay ko sa kanya. I caress his face and kissed his forehead.

"This isn't goodbye... til we see each other again. Be a great father and husband. Thank you so much Vinn." akmang magsasalita si Vinn pero pinigilan ko na sya.

"Don't... just be happy.." Vinn hold my hands "But what if you're the only person that can make me happy? Fatima please don't do this... I have a responsibility to the child but not to Charlotte.." My eyes widened sa mga binitawan nyang salita.

"Vinn face your responsibility to the child and to the mother." agad akong tumalikod sa kanya at tumungo sa sasakyan ko.. pinipigilan nya ako hanggang sa makasakay ako ng sasakyan ko. Pagkapasok ko ay agad kong pinaandar ang sasakyan ko, I saw Vinn tried to run and chase me kaya mas binilisan ko ang pagpapatakbo hanggang sa makita ko syang nakaluhod. A tear escaped from my eyes "Fatima drive... don't look back... face the reality." I murmur to myself.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi ng bahay na iisa pa sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko. Agad din akong nagtungo sa kwarto ko at nagkulong... Di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Haplos ng isang kamay ang isang nagpagising sa akin. Pagkamulat ko ng mata ay nakita ko si Rean she's smiling at me.

"Hey..." Rean told me agad naman akong napabangon at napayakap sa kanya. Akala ko naubos ko na ang mga luha ko pero hindi padin pala.

Rean caress my back and calm me down. Alam kong alam na din nya at sadyang close sila ni Vinn.

Ilang minuto pa ang lumipas at medyo gumaan na ang pakiramdam ko. Mabuti na nga lang at pinuntahan ako dito ni Rean.

We talked about random stuff about her career and mine.

"Bakit di ka sumama sa akin sa Paris? Para magkaroon ka pa ng ibang ideas?" Nandito na kami sa dining table at kumakain ng banana pie na ginawa ko. Tinignan ko si Rean at seryoso syang nakatingin sa akin.

"No... Running away? I don't think so kaya kong mag-move on kahit nasa pinas ako at tska may negosyo akong minanage dito mara-" di ko na natapos ang sasabihin ko ng iharang ni Rean ang daliri nya sa labi ko.

"Ep ep ep! Sino ba nagsabing regarding sa pagmomove on mo ang pagpunta sa Paris? Niyayaya kitang pumunta dun para magkaroon ka pa ng ibang ideas ikaw FILAM ka talaga!" Tuloy tuloy na pagsasalita nya.

"Di ako FILAM shunga!" Agad namang tumawa si Rean.

"Feelingerang Assumera pa! Hahahahahaha" napakunot-noo ako sa sinabi nya at biglang nagsink-in sa akin ang sinabi nya. Hinampas ko si Rean na syang nagpatawa sa kanya ng malakas.

"Ganyan na ba nakukuha mong humor sa Paris?! Ang dami mong alam bruha na to." At sabay kaming napahalakhak ni Rean.

Rean decided to sleep in our house at sinabi nya pang she will me my Trainer on how to move on. Oh well good luck to that.

A/N Heyooooooo another update! Wag po kayong magalit sa akin sa naging plot ng story ko. Just keep on reading guys and gals! 😘😍 XOXO