My Husband is U Min Yaung [ Completed ]

Chapter 3

အျပာေရာင္နွစ္ထပ္တိုက္ေလးနဲ႔ပတ္ပတ္လည္မွာပန္းေတြနဲ႔ဝန္းရံထားတဲ့ၿခံဝန္းႀကီး။စိုင္းလင္းေသာ္...ၿခံတံခါကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးအေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ေတာ့မ်က္လံုေလးေတြကလယ္ကလယ္နဲ႔ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္စူးစမ္းေနတဲ့ေကာင္ေလး။ဝက္ေပါက္ေလးေပါ့အဲ့လိုေခၚရင္လည္းေခၚခ်င္စရာပဲေလနႈတ္ခမ္းကနီေနၿပီးေထာ္ေထာ္ေလးျဖစ္ေနတာၾကည့္လိုက္ရင္တကယ္ကိုဝက္ေလးအတိုင္းပဲ

ဝက္ေပါက္ကကြၽန္ေတာ့္ထပ္ငယ္မယ့္ပံုေပၚေပမယ့္ငယ္လည္းတစ္နွစ္ေလာက္ပဲေပါ့။ငယ္ငယ္ကတည္းကကြၽန္ေတာ္ကအဖြားနဲ႔ေနလာခဲ့တာေလအေဖနဲ႔အေမနဲ႔ကေတာ့Koreaမွာအၿမဲလိုလိုပိုက္ဆံကိုလိုေလေသးမရွိေပးပို႔ေနခဲ့ေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ဒါေတြကိုမလိုခ်င္ဘူးကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တာကေႏြးေထြးတဲ့မိသားစုေမတၱာ။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနီးအနားမွာရွိတဲ့အဖြားကလဲလြန္ခဲ့တဲ့1နွစ္ကပဲဆံုးပါသြားခဲ့တယ္။အဲ့ဒီ့ေနကကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့အိပ္မက္ဆိုးေတြနဲ႔ျပည့္နွက္ေနတဲ့ေန႔ရက္တစ္ရက္ပါပဲ။အိပ္မက္ဆိုရင္ေတာင္အနည္းငယ္ေတာ္ပါေသးတယ္။ျပန္နိုးလာရင္ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့။

ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကအထီးက်န္တယ္ပဲေျပာရမလား။ကြၽန္ေတာ္အသက္7နွစ္သားအ႐ြယ္ေလာက္မွာမိဘေတြကအဖြားလက္ထဲကိုအပ္နွံခဲ့ၿပီးတစ္ဖက္နိုင္ငံမွာအလုပ္သြားလုပ္ၾကတယ္။အရင္ကတည္းကကြၽန္ေတာ္တို႔ကခ်မ္းသာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လုပ္ငန္းေတြကျမန္မာနိုင္ငံမွာမဟုတ္ပဲKoreaမွာရွိေနတာေပါ့ဒါကလည္းကြၽန္ေတာ္အထီးက်န္ေနရတဲ့အခ်က္လို႔ပဲဆိုရပါလိမ့္မယ္။ကြၽန္ေတာ္10နွစ္သားအ႐ြယ္ေလာက္မွာကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲကိုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဝင္လာခဲ့တယ္။အဲ့ေကာင္ေလးကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္တဲ့ သက္ပိုင္သ်ွမ္း ပါပဲ

သက္ပိုင္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေဖာ္ေ႐ြတတ္တယ္သိပ္လည္းသနားတတ္တယ္အၿမဲတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္တြဲေခၚခဲ့တယ္။သူကလည္းပဲကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါပဲ။ကြၽန္ေတာ့္အသက္15နွစ္ေလာက္မွာအဖြားကလူႀကီးေရာဂါျဖစ္ၿပီးေနမေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ဒီအခ်ိန္ေတြဟာကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕ၿပိဳလဲက်ခါနီးအခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန႔အဖြားအတြက္ကြၽန္ေတာ္ေဆးသြားဝယ္ေနခဲ့မိတယ္။မိုးေတြသည္းလို႔ေလေတြျပင္းထန္ေနေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ဘယ္လိုအမိုးမ်ိဳးမွမပါခဲ့ဘူး။