The Assassin's Reincarnation

Chapter 38

Ara's Point of View

"class dismissed," the prof said after the bell rang

Bherly clinged her arms on me same as Chrestel and Kea. Sila 'yung mga nakausap ko kanina icluding Jane .

I'm still gawk and wondering if Jane is tellling the truth or the fact that I can't accept that Earth is only fantasy for them.

"Bukas ulit prinsesa!" Kea exclaimed and I nodded like a gawk.

"Nga pala, hihi excited na ako absent kasi ngayon si Rian at Trisha busy kasi 'yung dalawa na iyon lalu na at sobrang halaga sa kanila ang pag aaral," said by Bherly at binatukan naman siya ni Kea

"So sinasabi mo bang hindi 'namin' pinahahalagahan ang pag aaral namin ni Chrestel?!" Kea uttered that made Bherly laughed

"Syempre hindi, bobo lang?" Bherly added

"Hays why you guys are arguing in front of Princess Amara? Nakakahiya," Chrestel uttered while her face turning red because of  embarrassment.

I just smiled at them.

"Sige na, mauna na ako. See you tomorrow guys and i hope may boyfriend na kayo bukas haha," I taunted, and they just laughed at me.

I don't know why I felt kinda nervous but I just shrugged at kumaliwa papunta sa Dorm namin.

Kumunot ang noo ko nang marinig ang mu-munting sigawan sa loob.
At nang buksan ko ang pinto ay nakitang nag tatalo si Vlad at Sydney.

"Kaya nag cheat ka sa akin at nakipag sex kay Aries? Ganun ba!" Vlad yelled at

Sydney's face. I suddenly turned pale after hearing that .

"Oo!" Sydney's exclaimed. Hindi ko na kinaya pa ang mga naririnig ko at tumalikod but the fvck bigla kong nasagi ang vase sa tabi ng pintuan.

"A-ara" Aries mumbled and tried to touch me.

Walang emosyon ang mga mata ko ngunit patuloy ang pag agos ng luha, it hurts pero sino nga ba ako sa kaniya diba?

"N-no, you heard it wrong A-ara," depensa ni Aries but i just smirked at him.

"I don't need your fvcking explanation,"

-

Tulala lang ako nang biglang may humaplos sa buhok ko.

"Problem?" Naiiyak akong lumingon kay Reus at niyakap siya ng mahigpit.

"I-i hate this life, please pabalikin mo na ako sa mundo ko Reus," i pleaded while looking at him. His face softens and cupped my face, he kissed my forehead down to eyes, nose and cheeks.

"If i could Ara, i would" he murmured, i cried and hugged him tight.

"Gulong gulo na ako! A...ayoko na." i begged at him, he just smiled at me and stroked my hair and kissed it.

"Trust me Ara, matatapos din ito."he exclaimed .

Third Person's Point of View

"Can you please stop roaming around?" The girl with the red eyed exclaimed and raised her eyebrow.

Inirapan lang siya nito at hinawi ang kapa at eleganteng umupo.

"What now Ximon? I already did my part," sambit pa nito bago hinigop ang tsaa.

“We'll take it slowly, and easy.” Ximon calmly uttered while caressing his hair. Bahagyang hinawakan ng babas ang kaniyang kapa at ngumisi sa binata.

“Why are you protecting her? ” She smirked arrogantly . Trying to annoy him but she failed when he stayed calmed.

“Because I had to. Don't try to annoy me, you'll fail. Seed.” he uttered to the girl with the name 'Seed'.

Ara's Point of View

Huminga ako ng malalim at hindi alam kung pang ilan na iyon. Napakarami kong problema, isama mo na 'yang God/Goddess nila. Bahagyang kumirot ang puso ko nang maalala ang tinuran ni Sydney kanina. Hindi naman ako bulag upang hindi mapansin na totoo ang nararamdaman ni Sydney kay Vladimir. Sa kabila nang pagtanggap ni Ysabelle bilang kapatid ay ganito pa ang nangyayari.

Isa pa kasi itong si Sydney, kung may problema sila ni Vladimir ay sana pag usapan nalang nila at huwag nang mangdamay pa ng iba. Mga sakit sa ulo.

“May problema ka ba, Prinsesa?” Napatingin ako kina Jane at nakita sa mga mata nila ang pag aalala sa kalagayan ko. Hindi ko sila masisisi dahil bahagya akong tulala sa isnag gilid. Napatingin ako kay Kea nang hawakan niya ang magkasaklop kong mga kamay. Marahan siyang ngumiti sa akin.

“Nandito lang kami, Princess. Handa kaming makinig. Pero kung ayaw mo edi wag.” Napatawa naman ako sa sinabi niya. Hindi ko lang talaga masyadong feel ang mag sabi ng problema lalo na sa mga taong kakakilala ko lang. Ngumiti ako sa kaniya at tumango lang.

“Why are so drama?” Napatingin kami sa likudan ko nang may mag salita. Tintigan ko ito at makikitaan mo ng pagiging intimidating. Mukha naman siyang mabait, may kasama din siyang isa pang babae na walang emosyon ang mukha habang hawak ang isang makapal na libro.

“Omygosh! Rian, Trisha!” Tuwang tuwa sina Jane at agad na niyakap ang dalawa. So sila pala si Rian at Trisha? Ang akala pa naman noon na hindi nagkakasundo ang katulad nila. I mean, tahimik, madaldal, palatawa, seryoso at iba pa. Yung Rian ay maliit na napangiti at niyakap ang mga kaibigan ganun din si Trisha. Hiling ko na magtagal ang pagkaka ibigan nila. Nakikita kong mag tatagal sila.

“Oo nga pala, si Amara. Amara sila nga pala sina Trisha at Rian. Iyong ikwinento namin sa iyo.” pakilala ni Kea na ikanatango ko. Lumipat ang tingin ko sa dalawa at tinanguan sila at ganun din naman sila.

“Bukas na ang Mayhem, are you guys ready?” Tanong ni Rian at umupo sa tabi ni Kea. Teka, Mayhem? Akala ko ba next week pa iyon. Bakit pa aga nang pa aga? Kumunot ang noo ko maging sina Jane.

“Huh? Bukas? H-hoy Rian wag ka nga mag joke. Pinapakaba mo kami.” Nakangiwing sabi ni Chrestel sabay marahan na hampas sa balikat ni Rian. Napangiwi si Rian at binalingan ng tingin si Trisha.

“Mukha ba kaming nag bibiro? You forgot that we're part of the student council. Kaya kami absent ay dahil pinatawag kami. Bukas na ang laban.” Seryosong sabi nito at muling bumalik sa libro ang mata. Namutla sina Kea at umawang ang labi. Gusto ko nalang maging aso. Nakaka stress!

“Ha-ha-ha.” Pekeng tawa ni Kea at napahilamos sa mukha na animo ay problemado.

“Nakakainis naman! Bakit bigla bigla? Kahit kaming mga estudyante hindi manlang tinanong!” Salubong ang kilay ni Kea. Sang ayon naman ako sa sinabi niya. Dapat nga ay pinaalam din sa aming mga estudyante para nakapaghanda kami. Sigurado akong marami ang ma p-pressure lalo na at bukas na gaganapin ang laban. Lumingon ako kay Rian nang magsalita ulit ito.

“Teka. Hindi paba na i-annouce?” tanong nito kaya sabay sabay kaming tumango. Napangiwi ito.

“Balak ata nilang i-pressure abg mga estudyante. Nababaliw na ba sila?” bulong ko, na mukhang narining ni Trisha kaya natawa ito ng bahagya. Ano namang nakakatawa sa sinabi ko?

“Hmm. Hindi nila iyon gagawin kung wala silang plano. Magpasalamat nalang kayo dahil nalaman niyo na agad kahit ngayon. Dahil kung hindi, nganga kayo bukas.” Napatango ako sa sinabi ni Trisha. Tama siya. Ang kailangan ko nalang ay mag handa para bukas.