NotWithStanding...(မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ... ) (Completed)

Episode - 40

အေးလွန်းသည့် တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ရဲ့ ညကောင်းကင်ယံမှာ ကြယ် အစုတို့ဟာလည်း တလက်လက် တောက်ပနေပြီး မီးရှူးမီးပန်းတို့မှ မီးပွားလေးတွေဟာလည်း တလက်လက်။

'' အိပ်ဆေးတွေသောက်နေတုန်းလား ''

'' မိုးမှသိပ်မရွာတော့တာ မောင်ရဲ့...''

ရင်ခွင်ထဲက အကောင်ငယ်လေးက အေးလို့ထင်သည် ခွန်းဘက် တိုးတိုးလာသည်။ ခွန်းကလည်း အနွေးဆုံးဖြစ်အောင် တတ်နိုင်သလောက် ထွေးပွေ့ပေးထားသည်။

'' နောက်နှစ် ဒီလိုအချိန်ကျရင် ကျွန်တော် နှလုံးခွဲစိတ်ရမယ်တဲ့ မောင်။ တစ်ခုခုလွဲချော်သွားရင် ကျွန်တော် ကြိုတောင်းပန်ပါတယ်နော် ''

ခွန်း ရင်ခွင်ထဲက ကောင်လေးကို ရုတ်တရက်လက်မောင်းမှကိုင်ကာ ဖယ်ခွာလိုက်သည်။ အားပါသွားသည်မို့ နာသွားသည်နှင့်တူသည် တိမ်တိုက်မျက်နှာလေးအနည်းငယ်မဲ့သွားသော မျက်နှာကို ချက်ချင်းပြန်ပြင်လိုက်ကာ ခွန်းကိုသနားစရာမျက်လုံးလေးတွေနှင့်ကြည့်ရှာသည်။

ခွန်းလည်း တိမ်တိုက်လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး

'' ဒီမှာ တိမ်တိုက် တစ်ခုခုပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ခုခုပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာမှ လွဲချော်လို့မရဘူး နားလည်လား။ မောင်ခွင့်မပြုပဲ မင်းဘာမှ မဖြစ်ရဘူး။ ဒါမောင့်အမိန့်ပဲ တိမ်တိုက်..... မင်းနာခံရမယ်... မောင်က စောင့်လို့ပြောရင် မောင်ပြန်မလာမချင်း မင်းစောင့်နေရမယ် ....အဲ့ဒါကိုမင်းနားလည်ထားဖို့လိုတယ်..ကျန်တာမောင်ဘာမှ မသိချင်ဘူး ''

ဆူညံနေသည့် အသံတွေကြား မောင့်စကားတွေဟာ အာဏာရှင်ဆန်ဆန်ပေါ်ထွက်လာတယ်။ စိတ်ဆိုးနေပုံရတဲ့မောင်က ပြောနေရင်း မျက်ရည်တွေ တလိမ့်လိမ့် စီးကျလာပြန်တယ်။ ဒါ ဘာများလဲ..မောင်။

'' အဲ့လို ထွက်သွားမယ့်အကြောင်းတွေကို စကားအဖြစ်နဲ့တောင် မောင်မကြားချင်ဘူးတိမ်တိုက်ရယ် ''

ချက်ချင်းလေသံပြောင်းသွားကာတိမ်တိုက်ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲ ပြန်ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး တင်းနေအောင်ဖက်ထားကာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း တိမ်တိုက်ခေါင်းလေးကို သပ်ပေးရင်း ပြောသည်။