NotWithStanding...(မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ... ) (Completed)

Episode - 7

သာယာသော ဥဩငှက်သံလေးများနဲ့ စတင်ဖွင့်လှစ်ထားသော နွေ တစ်နေ့လေးဖြစ်သည်။ အရုဏ်တက်ချိန်ကတည်းကပင် ရပ်ကွက်ထဲရှိ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသံများကို တိမ်တိုက်တစ်ယောက် အိပ်ရာထဲကပင် နားစွင့်နေမိသည်။ နေမင်းကြီး ပင် အလုပ်ခွင် မဝင်ခင် ဟိုဘက်လမ်းမှ ပဲပြုတ်သည် အန်တီကြီး၏ ကျယ်လောင်စူးရှသော အသံသည် မှောင်ပြပြ မနက်အရုဏ်လင်း ချိန်အား စိုးမိုးထားသည်။ ဘိန်းမုန့်ရောင်းသော ဦးလေးကြီးမှာလည်း သူ့အသံအား အသံသွင်းထားသော အော်လံ အသေးစားလေးဖြင့် ဖွင့်ကာ စက်ဘီးလေးဖြင့်ရောင်းနေသည်။ ပဲပြုတ်သည်အန်တီကြီးလောက် အသံမအောင်၍ ဖြစ်နိုင်သည်။

ထို့အပြင် လမ်းထဲရှိ ဆယ်တန်းကလေးများ၏ စာအံသံများကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒီနေ့သည် တက္ကသိုလ် ဝင်တန်း စာမေးပွဲ၏ ပထမဆုံးနေ့ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကာယကံရှင် ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေအပြင် မိဘဆွေမျိူး သည်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ မိမိတို့၏ သားသမီးများ စာမေးပွဲ ဖြေနိုင်ရန်အလို့ငှာ ဗေဒင်တွေမေး ယတြာတွေချေဖြင့် ကာယကံရှင် များထက်ပင် အလုပ်ရှုပ်တတ်ကြသေးသည်။

အလုပ်သွားရန် ထွက်လာသော လမ်းတစ်လျှောက်တွင်လည်း သက်ဆိုင်ရာကျောင်းများသို့ စာဖြေသွားရန် ထွက်လာကြသော ကျောင်းသားကျောင်းသူလေးများနှင့် ဘေးတွင်လည်း သေချာဖြေရန် စိတ်မလှုပ်ရှားရန် စသည်ဖြင့် တတွတ်တွတ် မှာတမ်းချွေနေသော မိဘများလည်းရှိသည်။

ကိုယ့်မလောင်သော အပူတွေအား ကူလောင်ပေးနေသည့်အလား။

အာလုံးထက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသူမှာ သူ၏ မသက်ဆိုင်သူ အမျိူးသားလေးပင်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်တိုင် မိမိ၏ တပည့်များကို စိုးရိမ်ပူပန်တတ်သည်မှာ သဘာဝဖြစ်သော်လည်း ခွန်းမှာမူ တပည့်များထက်ပင် ပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် ရွာပြန်သွားသော နှစ်ရက်လုံး တွင် ညဆိုလျှင် ခွန်းအား စောင့်ကာ ဖုန်းပြောပြီးမှ အိပ်သည်။

တခါတလေ တိမ်တိုက်၏ မရယ်ရသော ဟာသများကိုလည်း ခွန်းတစ်ယောက် နားထောင်ပေးရသည်။ စောစောအိပ်ခိုင်းသော်လည်း မအိပ်ပဲ ညဥ့်နက်တဲ့ထိ ဖုန်းစောင့်ခေါ်၍ စကားပြောပေးသည်။ Stress နည်းနည်း လျော့ လည်း မဆိုးဘူး ဟု ပြောလာ ​ကာ အိပ်ရေးအပျက်ခံ၍ စာသင်ပြီး ချိန်ထိ စောင့်ပေးတတ်သည်။ အမှန်တကယ်လည်း တိမ်တိုက်နှင့် စကားပြောရလျှင် စိတ်ဖိစီးမှု လျော့ကာ အိပ်ပျော်သည်။