'' တိမ်တိုက် အဆင်ပြေရဲ့လား။ မောင်တို့ အိမ်ပဲ ပြန်ကြမလား ''
ဘေးခုံတွင် ပင်ပန်းစွာ လျော့လျော့ရဲရဲ ထိုင်နေသော တိမ်တိုက် ကို ကားမောင်းရင်း ခွန်းလှည့် ကြည့်ကာ တယုတယမေးလိုက်သည်။
ရဲရဲနီနေကျ နှုတ်ခမ်းလေးက သည်နေ့မှ သူမတူစြာ အရောင်ဖျော့နေလေသည်။ ထိုနှုတ်ခမ်းသားတို့ကို အားယူ၍ အပေါ်သို့ ကွေးကာ ပြုံးပြုရင်း
'' ရပါတယ် ဆို မောင်ရာ။ ဆေးသောက်ထားတာပဲ ခနေန ကောင်းသွားမှာပါ ''
ခွန်းကို ပြုံးပြနေတုန်း အနောက်ကနေ အညိုရောင် လက်သေးသေးလေးက တိမ်တိုက်နဖူးပေါ်ရောက်လာသည်။
'' ခွန်ဖော့်.....အပူမကျသေးဘူး ဖေဖေ ''
ဆည်းဆာက နဖူးစမ်းရင်းပြောတော့ ခွန်းက သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တိမ်တိုက် နဖူးကို လှမ်းစမ်းပြန်သည်။ သည်သားအဖနှစ်ယောက် သူ့နဖူးကို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လာစမ်းနေကြတာပင်။
'' ဟင် မောင်...ဒါက ကျောင်းသွားတဲ့လမ်းမှ မဟုတ်တာ ''
လမ်းချိူးတစ်ခုမှာ ကွေ့လိုက်ပြီး တိမ်တိုက် ကို ဘာမှ ပြန်မဖြေပဲ ခွန်းက ကားကိုသာ ဆက်မောင်းနေသည်။
ဒါက အိမ်ပြန်သည့်လမ်းလည်းမဟုတ်....
မနေ့ ညနေကတည်းက မိုးတွေအုံ့ကာ လေတွေတိုက်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ရေချိူးနောက်ကျရသည့်အထဲ ညဘက် ဝရံတာ ကို လေညင်းက ထွက်ခံလိုက်သေးတာကြောင့် တိမ်တိုက်တို့ ဖျားလေပြီ။
ဖြစ်ချင်တော့ ဒီနေ့ကလည်း ကျောင်းမှာ အရေးကြီးကိစ္စရှိသဖြင့် ခွန်း သြားကိုသြားမှ ဖြစ်မည်။ တိမ်တိုက်ကလည်း ဖျားနေတာကြောင့် မနက်နိုးကတည်းက ခွန်း ကျောင်းမသွားဖို့ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
နောက်ကိစ္စနောက်မှဖြေရှင်းမည်။ လောလောဆယ် ချစ်သောလေး.....နေမကောင်းဖြစ်နေသည်။
အရေးကြီး ကိစ္စမှန်း သိ၍ တိမ်တိုက် ကလည်း ကပ္မ နေတော့ပဲ ကျောင်းကိုသာ သွားဖို့် ပြောသည်။ ခွန်းကလည်း နေမကောင်းသည့် ခင်ပွန်းကို ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ထားခဲ့ဖို့ရာလည်း ဘယ္လိုမှ မဖြစ်နိုင်။
YOU ARE READING
NotWithStanding...(မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ... ) (Completed)
Randomဤဘဝအတွက် တာဝန်ဟာ မောင့်ထံပါး ချစ်ခြင်းတို့နှင့် ခစား၍သာ အဆုံးသတ်ပေလိမ့်မည်။ ............. Start - 19.2.2022 End - 25.8.2022
