NotWithStanding...(မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ... ) (Completed)

Episode - 50

ပူကျစ်နေသော နွေရာသီ ၏ နေ့လည်ခင်းတစ်ခု တွင် အရိပ်အာဝါသအပြည့်ပေးထားသည့် ပိတောက်ပင်ကြီးအောက်တွင် စာထိုင်ဖတ်နေသော ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အောက်သို့ ငိုက်ငိုက်ကျသွားသည့် ပုံအရ စာဖတ်နေတာလား အိပ်ငိုက်နေတာလား ဆိုတာကတော့ မသဲကွဲ။

ပိုင်ရှင်တွေ အုပ်ထိန်းသူတွေ အကုန်အလုပ်ကိုယ်စီသွားနေကြသည်မို့ သူတစ်ယောက်သာ ဘွဲ့လက်မှတ်တစ်ခုနှင့် အိမ်မှာ ထိုင်စားနေတာဖြစ်သည်။ သင်္ကြန် ပြီးကတည်းက ခွန်းက လုံးလုံးမအားတော့ပေ။ ထွဋ်ခေါင်တို့ရွာတွင် ကျူရှင်ခွဲ
​ဖွင့်ပြီး ပြန်ရောက်လာတာနှင့် ဒီက K'Cloudy ကို Private School ပြောင်းဖို့အတွက် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒေါ်ယုယမြိုင်ကလည်း သူ့ဆိုင်တွေနှင့်သူ မအား။

အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း ပျင်တာမို့ ခွန်းနောက်လျှောက်လိုက်ချင်သော်လည်း ခွန်းက ဟိုပြေးဒီပြေး လုပ်နေရတာမို့ မခေါ်ပေ။ ဒေါ်ယုယမြိုင်ကတော့ သူ့ဆိုင်ကို တစ်ခါ သွားထိုင်ပြီးကတည်းက လက်လန်သွားတာဖြစ်သည်။ ရွှေကို တစ်ကျပ်သားနှင့်တစ်မတ်သား မှားတွက်ကာ ရောင်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ဖြစ်နိုင်လျှင်တိမ်တိုက်က အိမ်မှာပဲနေရသည်။
ရှန်မင်းကလည်း ကျောင်းမဖွင့်ခင်ထိ ကိုကို့ နယ်ကို လိုက်သွားသည် မို့ သူတစ်ယောက်တည်းပျင်းရိစွာပေါ့။

ခွန်းက စာအုပ် တွေသယ်လာပြီး စာများများဖတ်ခိုင်းတာမို့ အားနေလျှင်စာဖတ်ရသေးသည်။ အခုလည်း အိမ်ထဲကပူတာမို့အပြင်တွင်ခုံချကာ စာထိုင်ဖတ်ရင်းငိုက်နေလေသည်။

ထိုစဥ် ခြံထဲသို့ ဝင်လာသော မိန်းမပျိူလေးတစ်ဦး ....အသားအရည်ဖြူဖွေးလွန်းတာကြောင့် နေပူပူထဲတွင် မျက်နှာလေးက နီရဲလျက်။ ဂုတ်ထောက် ဆံပင်ဝဲဝဲလေးနှင့် ဆန်းသစ်လှသော မြန်မာဝတ်စုံ အပြာနုရောင်လေးကို ဝတ်ဆင်ထားသော ထိုမိန်းမပျိူလေးဟာ သိပ်ကိုလှပသည်။
တိမ်တိုက်သူမကို ရင်းရင်းနှီးနှီး သိသည်။သို့ပေမယ့် ဘယ်မှာရင်းနှီးခဲ့မှန်းစဥ်းစားလို့မရ။

'' တိမ်တိုက်ကြိုး... ''

သာယာနူးညံ့သော အသံခပ်ဝဲဝဲလေးကတိုင်းရင်းသူမှန်းတန်းသိစေသည်။