*ព្រឹកថ្ងែថ្មី
Jungបានអង្គុយនៅតុអាហារ ដោយសម្លឹងមើលរាងតូចចុះមកពីខាងលើ ដោយទឹកមុខក្រញ៉ូវដោយមិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់ Taeក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅពីមុខហើយគាត់ក៏មិននិយាយអ្វីដែលភ្នែលសម្លឹងមើលជុំវិញ ដោយងឿងឆ្ងល់ប៉ុន្តែមិនហ៊ាននឹងសួរ ។
« អ្នកប្រុសតូច....?សុំអនុញ្ញាតចា៎ » អ៊ំក៏សុំដួលបាយជូន ដោយTae
«អ៊ំជីនតើលោកពូអ្នកមីងទៅណាអស់ហើយអត់ឃើញមកទទួលទានអាហារ » Taeសួរព្រោះតែមិនឃើញលោកទាំងពីនៅតុអាហារ តែគាត់បែបជាឃើញបុរសមុខក្រញ៉ូវដូចចង់សុីសាច់គាត់ទាំងរស់នៅអង្គុយពីមុខគាត់
« ចា៎លោកប្រុសលោកស្រីបានចេញទៅខាងក្រៅតាំងពីព្រឹកម្ល៉េះ មិនដឹងថាគាត់ទៅមានការអីទេ » អ៊ំជីនដួលរួចក៏ដើរចេញពីតុអាហារនេះ ដែលទុកឪ្យJungនិងTaeនៅតែពីរនាក់តទល់
៚Taeក៏ចាប់ផ្តើមហូបអាហារ តែក៏ត្រូវមានសំលេងមួយបានពន្លឺឡើង ស្របពេលស្លាបព្រាក៏ធ្លាក់ពីក្នុងដៃ
«ហឺ....អ៊ំជីន....! » បុរសមុខមាំលាន់មាត់
«ចា៎អ្នកប្រុសធំ....!អាហារថ្ងៃនេះហេតុអីអត់ឆ្ងាញ់ចឹង...? » Jungក៏លើចានអាហារឡើង
« ហេតុអី....! ខ្ញុំគិតថាវាឆ្ងាញ់ហើយប៉ុណ្ណឹង» Taeក៏លាន់មាត់
« ខ្ញុំមិនបានសួរឯងទេ» jungនិយាយរួចក៏ក្រោកពីកៅអីដើរចេញទៅ ដែលធ្វើឪ្យTaeសម្លឹងមើលអាកប្បកិរិយារបស់jungដូចជាខឹងគាត់មិនទាន់បាត់ កាលពីសីលមិញ ។
«អ្នកប្រុសតូច...មិនឆ្ងាញ់ទេមែនទេ ចាំខ្ញុំយកទៅប្តូរចេញ ? »អ៊ំជីនក៏ចង់លើកចានអាហារបម្រុងនឹងលើចេញទៅ
«អត់ទេ...ឆ្ងាញ់ណាស់ មិនបាច់លើកទៅទេ »
«តែអ្នកប្រុសធំ....! »
«មិនអីទេ អ៊ំjin.....»
«ចា៎...! » ក៏មកឈរមួយកន្លែង
៚ បន្ទាប់ពីញ្ញាំអាហារពេលព្រឹករួចTaeក៏កាន់កាបូបរៀបនឹងទៅចំការ ប៉ុន្តែគាត់ក៏មានអារម្មណ៍ថាចង់រក្អួតនឹងវិលមុខរកចង់កើតខ្យល់ម៉េចក៏មិនដឹង...
« កើតអីចេះ...ហេតុអីទើបតែមកចាញ់ពេលនេះ...អ័ក....អ័ក...» Taeក៏រត់ទៅបន្ទប់ទឹកភ្លាមៗដើម្បីក្អួត នេះជាអាការអ្នកចាញ់កូនទូទៅ គាត់ពិតជាគ្មានកម្លាំងទេពេលនេះ Taeក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹករួចក៏ចង់ដើរទៅលើគ្រែ ដោយសារតែអស់កម្លាំងខ្លាំងពេកក៏ចង់រកដួល ប៉ុន្តែគាត់បានទប់ដៃនឹងជញ្ចាំងរួច ហើយក៏ដើរទៅម្តងបន្តិចៗ រហូតដល់លើគ្រែ
YOU ARE READING
រឿង🦋✨បងប្អូនជីដូនមួយ✨🦋
Action~ដំបូងស្អប់នោះស្អប់ ដល់ពេលស្រលាញ់បាត់មុខមិនបានថែមទាំងចេះប្រច័ណ្ឌទៀត~🙇♀️🦋✨🐝🐯🐰 #ជុងហ្គុក នឹង ថេហ្យុង #ថេហ្គុក🐯🐰 Sep.21.2022
