DURU

16.Bölüm

Bence güzel döndüm.İyi okumalar:)

Bölüm şarkısı:Arctic Monkeys-I Wanna Be Yours

☟︎︎︎

-Duru kaza yaptıktan 2 hafta sonra-

Duru'dan:

Sonunda hastaneden çıkışım yapılmıştı.Yaklaşık 1 haftadır evdeydim.Uğurcan abim dışarıya çıkmamı pek istemesede bazen hava almam gerekiyordu ve çıkıyordum.Zaten tek çıkmadığım daha doğrusu çıkamadığım için içi rahat oluyordu.

Dışarıya yalnız çıkamamamın sebebi bacağımın alçıda olmasıydı.Bir kaç gün sonra çıkacaktı zaten ama ben böyle çok sıkılmıştım.Rahat rahat hareket edemiyordum.Zaten bu yüzden şu 2 haftada en fazla 3 defa dışarı çıkmışımdır.

Yiğit şirket işlerini halletmek için izin almamıştı,Uğurcan abim de keza işini aksatmamak için izin almamıştı.

Bu yüzden benim yanımda İlayda duruyordu.Şu sıralarda kendi dertlerimden ondan biraz uzaklaşmıştım.Bu durumdan ikimizde memnun değildik ancak tekrardan eski samimiyetimizi kazanacağımıza inanıyordum.

Artık oturmaktan sıkıldığım için İlayda'nın yanına gitmeye karar vermiştim.Mutfakta olduğunu düşünerek oraya doğru yavaş yavaş ilerliyordum.Yaklaştıkça içerden gelen fısıltı sesleri dikkatimi çekiyordu.Kapının yanına geldiğimde daha iyi duyabiliyordum.

"Ona nasıl söylemeyi düşünüyorsunuz Berk?Bak zaten yeni kaza yaptı,Duru'nun daha fazla üzülmesini istemiyorum.Ne yaparsanız yapın ama asla ona söylemeyin."

Yine bir dolaplar dönüyordu etrafımda ve ben yine hiç bir şey bilmiyordum.Çok sinirleniyordum böyle olduğunda.İlayda'nın mutfaktan çıkacağını anladığımda ne kadar olabilirse o kadar hızlı adımlarla tekrardan salona geçtim.

İlayda da salona geldiğinde zoraki bir şekilde gülümsedi.Ben ve olaysız geçen bir gün,imkansız gibi bir şeydi.

Daha fazla dayanamayıp telefonumu elime aldım ve bildirim geldiğini gördüm.

Telefonum her zaman ki gibi sessizde kalmıştı.

Mesaj Berk'den gelmişti:

Berk kişisinden bir yeni mesaj: "Eve doğru geliyoruz ama tek değiliz.Yanımda amcam da var.Sıkıntı etmezsin değil mi?"

Bu yazdığı şeye şaşırmıştım.Berk küçüklüğünden beri akrabalarını sevmezdi.Hatta akrabalarıyla iyi anlaşan insanları hep kıskanırdı.

Mesaj kutusuna girdim ve parmaklarımı klavyede gezdirdim.

Berk:Eve doğru geliyoruz ama tek değiliz.Yanımda amcam da var.Sıkıntı etmezsin değil mi?

Ben:Sıkıntı etmem ama sen akrabalarınla anlaşamazdın pek.İyi anlaştığın bir akrabanın olduğunu bilmiyordum.

Berk:Daha önce sizi tanıştırma imkanım olmamıştı,gelmek üzereyiz zaten.

Ben:Öyle olsun bakalım.

Berk'den:

Titreyen parmaklarım ile Duru'ya yazdığım mesajı gönderdim.Duru'dan bir şey saklamak,ona yalan söylemek şu hayatta yapacağım son şeylerden biriydi.Ama yapmak zorundaydım.