DURU

17.Bölüm

Sık bölüm atmadığımdan dolayı etkileşimler düştü.Oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

Bir şey daha söyleyeceğim.Bugün öylesine telefona bakarken Porçay'ın hapse girdiğini öğrendim.İlk başta şaka sanmıştım,konuyla ilgili videolar izleyince de şaka sandım.İnanamadım hakikaten.Nice kadın katilleri serbest kalırken böylesine saçma bir konu ile Porçay'ın tutuklanması çok trajikomik bir olay.Umarım daha fazla bu saçmalıkları görmeyiz,ve umarım yakında özgürlüğüne kavuşursun Porçay.

Bölüm şarkısı:Berk Baysal-Yaralarını Ben Sarayım

☟︎︎︎

Yerde yatan bedene dalmış bakıyordum.Yavaş yavaş başımı kaldırdığımda gördüğüm yüze baktım.Yüzünde bir kaç çizik vardı.O ise hâlâ yerdeki cesede bakıyordu.

Yavaşça eğildi ve yine konuşmaya başladı.

"Hayatın boyunca hiç bir zaman ilk sen seçilmedin.İçindeki kini masum insanlardan çıkardın.Biliyor musun Koray,acıdım sana.Yıllardır bana acıyarak bakardın,şimdi ise ben sana öyle bakıyorum.Söyle bakalım,ilk olmak ve insanların sana acıyarak bakması nasıl bir hismiş?"

Bu sözlerinden sonra yavaşça ayaklandı.Aramızda bir ceset vardı.

Aramızda ki cesede rağmen beni kendine çekti ve ellerini belime koydu.Ben neye uğradığımı şaşırırken ellerim hala onun beline gitmemişti.

"Bergüzar,görüşmeyeli nasılsın?"

Gözlerim kocaman açıldı,ellerimi anında beline sardım.Hatırlıyordum,bu beni o gece kurtaran adamdı.Beni o gece kurtardığı gibi şimdi de kurtardı.

"Alphan abi."

-Duru 10 yaşında iken-

Yazar'dan:

Duru o gün arkadaşlarıyla dolaşmaya çıkmıştı.Babası ona yalnızca 1 saat izin vermişti.Ancak Duru o zaman da özgürlüğüne düşkün bir kızdı.

Babasından yiyeceği azardan korkan genç kız,ne kadar cesur biri gibi gözükse de babasına yenik düşmekten korkuyordu.