Hayatın gerçekleriyle yüzleşmiş bir kız,yeni bir aile ve ardından gelen felaketler...
Bu kitapta Duru'nun yaşadıklarına şahit olacaksınız.
-Yazdığım ilk kurgu bu yüzden kusurlar görmeniz mümkün.Olabildiğince dikkat ederek yazdım ama tabii ki mükemme...
Emre'den ayrıldığımda gözlerim hâlâ Yiğit'in üzerindeydi.Neden öyle baktığını anlamamıştım fakat bir şeyler olduğu kesindi.
Emre ile ufak bir sohbetten sonra ayrılmıştık.Yiğit ise benim onu fark ettiğimi gördüğünde duvarın arkasından ayrılmıştı.
Bende arabama binip eve gitmiştim.
☼︎
Uyandığımda üstümde ufak bir halsizlik vardı.Büyük ihtimalle dün geç yattığım için olmuştu.Hemen kalkıp kendime gelmek için yüzümü yıkadım.
Ardından da şirkete gitmek için üstümü giyinmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Duru'nun giyindikleri.}
Evden çıktığımda arabama bindim ve şirkete sürmeye başladım.Şirkete girdiğimde odama çıktım çünkü bugün de yapmam gereken işler vardı.
Odama girdiğimde kimsenin olmadığını fark ettim.Bu durumu garipsemiştim çünkü normalde burada mutlaka olurlardı.Özellikle Yiğit ile her sabah muhabbet ederdik.
Merak ettiğim için önce Yiğit'in odasına doğru gitmeye başladım.Kapıyı tıklattığımda benim bile zor duyduğum bir ses "Gir." dedi.
İçeri girdiğimde ufak çaplı bir şok geçirmiştim.Yiğit başını masaya yaslamış hareketsiz bir şekilde duruyordu.
"Yiğit?"
Benim sesimi duyduğu gibi başını kaldırmış ve oturduğu yerden kalkmıştı.Yüzünü gördüğümde ikinci bir şoka girmiştim.
Gözlerinden akan bir kaç damla yaşı gördüğüm gibi ona koşup sarıldım.Ne olduğunu bilmesem de buna ihtiyacı olduğunu anlamıştım.
Sarıldığımda o da kollarını belime sarmıştı.Bunun hissettirdiği şey tarif edilemezdi.Derin bir nefes verdiğini hissettiğimde daha güçlü bir şekilde sarıldım.Saçımda bir ıslaklık hissettiğimde ağladığını anlamıştım.
