hala sen | ayber

0.2

yıldıza basıp bolca yorum yapmayı unutmayın, iyi okumalar 🌙

yavaşça kalktı yattığı yerden genç kadın. üzerinde farklı bir çöküntü vardı bugün, bir sis tabakası. berk denilen adamla evli olduğunu söylüyorlardı ve kanıt da vardı, evlilik cüzdanı.

emir diyordu bir yandan da kalbi, emir'i neden bıraktığını sorguluyordu, neden emir'den ayrılıp da berk'le evlendiğini.

yine gözleri dolmuştu işte. bilmediği, tanımadığı bir adamın evindeydi, onun yatağındaydı. tamam, zorlamamıştı onu burada kalması için ama yine de mutlu hissedemiyordu.

kalkıp geceliğinin üstüne sabahlığını geçirdi ve mutfağa indi. acıkmıştı fazlasıyla ve kendine bir şeyler hazırlamayı düşünüyordu.

önüne gelen mükemmel kurulu masayla beraber duraksadı, tüm bunları berk mi yapmıştı yani?

"günaydın." dedi berk olabildiğince tatlı bir ses tonunda. "kaza yordu galiba, baya uykucuydun bugün."

"günaydın." dedi ona karşılık aybike, masaya oturduğunda da şaşkın bakışları hala kızılın üzerindeydi. "hep böyle hamarat mısındır, yoksa bugüne özel mi?"

"bugüne değil de, biricik eşime özel diyelim." dedi berk. bakışları kadından herhangi bir umut ışığı beklerken de yanağına uzandı öpmek için. genç kadın geri çekildiğinde de yüzü düşmüştü.

yüzü asık biçimde sandalyelerden birine geçip oturdu. kahvaltılarını sessizce bitirdiklerinde de çalan kapıyla beraber kalktı genç kadın masadan. kocası ama tanımadığı bu adamla boş boş oturmaktansa kapıyı açmaya gidecekti.

"ben bakarım."

kapıyı açar açmaz gördüğü kişiyle şoka uğradı bir an. gelen kişi sarı saçları, maviye yakın gözleriyle çok özlediği nişanlısı emir'di.

"emir?"

sevinçle sarışının boynuna atladı genç kadın. emir, kapıdan kovulmak yerine sevdiği kadının sarılışına şaşırırken de hastaneye gelince duyduklarının gerçek olma ihtimaline sırıttı pis pis. aybike gerçekten hafızasını kaybetmişti.

genç kadının sırtına ellerini koyup ona sarıldıktan sonra yapmacık bir gülümsemeyle geri çekildi emir. elini kadının omzuna koydu.

"iyi misin güzelim?"

"değilim emir. ya başka bir evdeyim, tanımadığım biriyle beraberim. onunla evli olduğumu söylüyorlar ben anlamıyorum hiçbir şey. neden o adamla evlendim ben, sen benim nişanlım değil misin?"

eline kendini yeniden aybike'ye kanıtlama fırsatı geçmişti ve bu fırsatı da kaçırmazdı emir. gülümsedi yeniden.

"nişanlınım tabi ki de güzelim, ben sana her şeyi anlatacağım detaylıca tamam mı? üzme sen kendini."

genç kız onaylarca başını salladığında da içeri giren emir'le beraber berk de yanlarına gelmişti. yüzünün düşmesi ve bakışlarının ciddi anlamda sertleşmesini emir'le eski nişanlı olmalarına bağlıyordu aybike ama başka bir şey daha var gibiydi.

"aybike, bebeğim sen burada daha fazla yorulma istersen, içeri geç. dinlenmen gerekiyor biliyorsun."

genç kadın onaylayıp yanlarından ayrıldığında da berk hızla emir'in dibinde bitti.

"senin ne işin var lan burada? ne arıyorsun?"

"oğlum iki dakika sakin ol ya, hasta ziyaretine geldik işte görmüyor musun?"

"hasta ziyaretine mi?"

"hıı."

"pardon da hasta senin ne arkadaşın ne de başka bir şeyin. bana bak, aybike'yi üzdüğün yetmedi mi? şimdi ne diye geliyorsun yüzsüz yüzsüz?"