hala sen | ayber

3.4

+18 hala sen ayberi getirdim efenim, oy ve yorumlarınızı da bekliyor olacağım, üzmeyin beni ✨️

"berk."

esila'yı seven ayla onlara hiç dikkat bile etmiyordu. bunun rahatlığıyla biraz daha rahat davranabiliyordu aybike.

"hm?"

"biraz gelebilir misin benimle?"

"neden ki?"

minik bebeğini izlemekten gözlerini alamayan kızıl adam ise cevap gelmemesinin üzerine eşine dönmüştü.

"ya sen bir gel."

ayağa kalkan kadının peşinden gittiğinde onu mutfağa çekiştirmesiyle istemsizce sırıtmıştı. her an böyle düşünüyor olmak istemiyordu, belki de ciddi bir şey söyleyecekti sevgilisi ama aylardır bir şey yaşayamamışlardı ve eşine aç olduğunu iliklerine kadar hissederken başka da bir şey düşünemiyordu.

"ne oldu ya öyle mutfağa falan çekiyorsun? kocanı mı özledin?"

kıvırcık saç tutamını parmağına sardıktan sonra yakınlaştığında karnından tutup sevdi kadın gülerek.

"çok özledim. bunun için çağırdım ya zaten seni buraya."

"nasıl yani." dedi genç adam eşinin ince belini sarmalamaya devam ederken bir yandan da mutfakta, tezgahta gözlerini gezdiriyordu. "burada mı?"

"berk ya." koluna hafifçe vurduktan sonra yeniden göğüs ve karın kaslarına gitti kadının eli. "saçmalama. öyle değil. annen diyor ki, esila bugün bende kalsın, siz evinize gidin birbirinize zaman ayırın."

cilveli hareketler ve sesiyle söyledikleriyle zaten hazır olan eşini çoktan baştan çıkarmışken berk de dilini dudaklarının üzerinde gezdirip yutkundu.

"canım annem benim ne güzel düşünmüş öyle ya. gidelim sevgilim hemen kalkalım o zaman biz."

kıkırdayan kadının saçından öptükten sonra elini tutarak hızla içeri gitmişti.

"annem. güzel annem benim, esila bugün babaannesinde kalacakmış sanırım. siz o zaman güzel vakit geçirin birlikte, biz de kalkalım."

aybike eşinin hızına gözlerini açtıktan sonra gülümseyip ayla'ya sarıldı.

"anne bir şey olursa ağlarsa falan beni ara olur mu? ben sütünü koydum çantasına, mutlaka ara ama beni merak ederim."

"tamam kızım, merak edilecek bir şey yok ilk kez çocuk bakmıyorum ya. hadi bakalım, görüşürüz."

kapıdan çıktıklarında arabaya hızlıca binip aceleci davranan eşine şaşkınlıkla bakıyordu aybike.

"berk?"

"hm?"

"sakin mi olsan diyorum."

başını olumsuz anlamda sallayan adama güldüğünde de pek fazla konuşmadan eve gelmişlerdi. bu etapta konuşacak bir şey yoktu zaten.

arabayı park edip geleceğini söyleyen kızıl sevgilisine karşı eve önden girmişti genç kadın. berk'in gelişi ise uzun sürmemişti. içeri girip belini severek içeri adımladığı kadının dudaklarına hızla kapanarak uzun uzun öptüğünde ayrılıp yeniden birleşmeleriyle nefes almak için ayrılan kadının çekilişine izin vermiyordu berk. nefes nefese ayrıldıklarında zor güç durdurabilmişti onu odalarına doğru ilerleten adamı aybike.

"berk, dur." nefes alıp vermek için birkaç saniye eşinin dudaklarından çekmediği gözleriyle soluklanan kadın, sabırsızca ona yeniden yaklaşan eşini göğsünden gülerek durdurduğunda mızmızlanmasına izin vermeden sebebini açıklayacaktı.