"အကို"
ကန်တင်းမှာထိုင်နေတုန်း ကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့်ဘယ်သူမှန်းတန်းသိလိုက်သည်။
"ဘာလို့လဲ"
"အကိုကလည်းတကယ်စိမ်းကားလိုက်တာ"
အနားကခုံကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး၀င်ထိုင်လိုက်သောJungKook..
"အကို့ဖို့"
Jiminလက်ထဲကိုထည့်ပေးလာတဲ့စတော်ဘယ်ရီဖျော်ရည်ဘူးလေးကိုပြန်ပို့လိုက်သည်။
"ကိုယ်အချိုရည်တွေမသောက်ဘူး"
"အကိုကဘာကြိုက်တာလဲ"
Jiminတစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။
"ဘာကြိုက်တတ်လဲ မင်းသိချင်သိနေမှာကို
ဘာလို့ ကိုယ့်ကိုလာမေးနေတာလဲ"
"အကို!"
Jungkookကမသိမသာခွက်ကိုဆောင့်ချလိုက်တာကြောင့် ဖျော်ရည်တွေအနည်းငယ်ဖိတ်စင်ကုန်သည်။
"မင်းအခုကတည်းက ကိုယ့်ကိုစိတ်မရှည်ရင်နှစ် ၆၀၀စောင့်မယ်ဆိုတဲ့ စကားက ၆ရက်တောင်ခံပါ့မလား"
"မဟုတ်.."
"Jimin!! ဟူး"
JiminဆီအမောတကောပြေးလာသောTaeကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးလက်မောင်းကိုဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ Tae"
"အမယ်လေး မောလိုက်တာ ဒါမင်းခွက်မလား နည်းနည်းတိုက်"
Taehyungကခွက်ကိုယူပြီးသောက်လိုက်သည်။
"ဒုန်း"
စားပွဲအောက်ကနေဒူးနဲ့တိုက်လိုက်သောအသံ..
"Jungkook"
Jiminဟန့်လိုက်မှJungkookကငြိမ်သွားသည်။ ဒါတောင်စူးရဲရဲအကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေသေးသည်။
"ဖြည်းဖြည်းသောက် ထိုင်ဦး ဘာဖြစ်လာတာလဲ"
"မင်း...အချိန်ပို အတန်းရှိတာ မသိဘူးလား ဟိုမှာသူများတွေသွားနေကြပြီ Profကစိတ်ကြီးတယ်နော်"
"ဘာ"
Jiminတကယ်ကိုထိတ်လန့်သွားသည်။ ထို့နောက်လွယ်အိတ်ကိုကောက်ဆွဲကာ..
YOU ARE READING
𝒀𝒐𝒖𝒓 𝑫𝒚𝒏𝒂𝒔𝒕𝒚
Fanfictionအချိန်ကာလတွေဘယ်လိုရွေ့ရွေ့ တည်နေရာတွေဘယ်လောက်ပြောင်းပြောင်း ကျွန်တော် Yoongiအနားမှာပဲရှိနေမယ်ဆိုတာယုံတယ်မလား.. ချစ်တယ် ဒါပေမယ့်ကိုယ်ထုတ်ပြောစရာလိုသေးလား Momijiလေး ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးက မင်းကို ဆန့်ကျင်နေရင်တောင် ငါ မင်းကို ယုံထားမှာ သိ...
