မော်လမြိုင် ရောက်တဲ့အထိ တမှိုင်မှိုင်နဲ့ အဝေးကိုငေးနေသည်။ Yoongi စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိပေမယ့် အခုချိန်မှာမေးရန်မသင့်တော်ဟု ထင်လိုက်မိကာခေါင်းလေးကိုမှီချထားစေသည်။
ခရီးသည်တင်ကားပေါ်က ဖွင့်တဲ့ မြန်မာဘာသာလိုလို ရှေးဟောင်းဘာသာနဲ့ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်ပါပင်။
၆နာရီကြာသောခရီးပေမယ့် ကားကြီးသည် မရပ်နားဘဲ ခရီးဆက်သည်။ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ နေ့လည် ၁၂နာရီပင်ထိုးလုလု။ဂိတ်ကြီး၀င်းထဲကိုရောက်တဲ့အချိန်မှ မျက်လုံးလေးမှိတ်နေတဲ့ Jimin ကို လက်မောင်းလေးလှုပ်လိုက်ပြီး ဆင်းဖို့ အထုပ်တွေသိမ်းရသည်။
ကားပေါ်ကဆင်းပြီးမော်လမြိုင်မြေကိိုနင်းလိုက်တာနဲ့ ပူနွေးသော လေကို စတင်ရှူရှုိက်လိုက်ရ၏။မြန်မာပြည်သည် Japanလောက် မတိုးတက်သေးပါ။
မြင့်မားလှတဲ့အဆောက်အဦးတွေ လမ်းသွားရင်တောင် ရနေတဲ့ လိုင်းကောင်းတဲ့ အင်တာနက်ချိတ်ဆက်မှုတွေ ဘယ်နေရာမဆို ဖုန်တစ်စက်မြင်ရအောင် သန့်ရှင်းပြီး ညဘက်ဆိုလှပတဲ့ နီရွန်မီးရောင်တွေထဲမှာ အသားကျခဲ့သူမလို့ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ အခက်တွေ့မှာ Yoongi တကယ်စိုးရိမ်မိသည်။သို့သော်လည်း သူ ရှိသော သူမွေးသောမြေ
သူချစ်သောမြေ အချင်းမြှုပ်ရာ ဤနေရာ မြေမဟီ မဟုတ်လား။
တော်၀င်သဇင်ပန်းလို့ပဲ ခေါ်ခေါ် သစ်ခွပန်းလောက်ပဲလှလှ သူချစ်သောမြေတွင်တော့ ထိတွေ့ရမည့်ပတ်၀န်းကျင်နှင့်လျော်ညီစွာ ရွက်ကျပင်ပေါက်လေး ဖြစ်ချင်လှပါသည်။"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
"အာ မတွေးပါဘူး"
"ခဏကြာရင် ညီမလေးနဲ့ ရှောင်ချောင် ရောက်လာလိမ့်မယ်"
Jimin ပြောတာကို ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ မကြာမီပင်
ဆိုင်ကယ်အနက်ရောင်နှစ်စီး Jimin တို့ဆီမောင်းလာတာတွေ့လိုက်ရသည်။
Jimin တို့အနားရောက်မှ ဆိုင်ကယ်ကိုရပ်လိုက်ကာဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်အနက်ရောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေးက Jimin ကို ပြေးဖက်သည်။
![](https://img.wattpad.com/cover/310883520-288-k660273.jpg)
YOU ARE READING
𝒀𝒐𝒖𝒓 𝑫𝒚𝒏𝒂𝒔𝒕𝒚
Fanficအချိန်ကာလတွေဘယ်လိုရွေ့ရွေ့ တည်နေရာတွေဘယ်လောက်ပြောင်းပြောင်း ကျွန်တော် Yoongiအနားမှာပဲရှိနေမယ်ဆိုတာယုံတယ်မလား.. ချစ်တယ် ဒါပေမယ့်ကိုယ်ထုတ်ပြောစရာလိုသေးလား Momijiလေး ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးက မင်းကို ဆန့်ကျင်နေရင်တောင် ငါ မင်းကို ယုံထားမှာ သိ...