နွားကျောင်းသားလေးရဲ့ဒဏ္ဍာရီ (အတွဲ ၁)

အခန်း (၃၉)

ဘုန်းကြီးအိုကြီး၏ မျက်ခုံးမွေးဖြူဖြူများ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး အဘိုးကြီးမာပြောသည့် ဟာကွက်ကို ချက်ချင်း သိလိုက်သည်။ သူ စာသင်သားဘဝက တထာဂတ၏ သင်ခန်းစာချိန်တစ်ချိန်တွင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့မိ၏။ ထိုသင်ခန်းစာက လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓ သိုင်းကွက်အကြောင်း ဖြစ်သည်။

ဗုဒ္ဓဝါဒက ကံ၊ ကံ၏အကျိုး ဖြစ်၏။ ဤဘုန်းကြီးအိုကြီးက ထိုကံကို လွဲချော်ခဲ့၍ တထာဂတကို လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓသိုင်း၏ အနှစ်သာရအကြောင်း မေးမြန်းနိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ သူ့အနေဖြင့် ဂိုဏ်းတူအစ်ကို၊ ညီငယ်များကိုသာ မေးမြန်း၍ လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓသိုင်း တတ်မြောက်ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသည်က တထာဂတကိုယ်တိုင် သင်ကြားပြသသည်နှင့်တော့ နှိုင်းယှဉ်၍ မရပြီ မဟုတ်လား။

သူ၏ လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓသိုင်းတွင် အမှန်တကယ်ပင် မမြင်သာသည့် ဟာကွက်သေးသေးလေးတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုဟာကွက်ကို သတိပြုမိပြီးနောက် ပြုပြင်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း ထိုသို့ ပြုပြင်ရန် ကြိုးစားလေလေ ဟာကွက်က ပိုကြီးလာလေလေ ဖြစ်၏။

ပြဿနာတစ်ခုကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် ထိုပြဿနာ၏ အရင်းအမြစ်ကို ရှာဖွေရမည် ဖြစ်သည်။ လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓသိုင်းက အလွန်တရာ ရှုပ်ထွေးပြီး သင်ယူမှတ်သားရာ၌ အာရုံအလုံးစုံ စူးစိုက်ထားရန် လိုအပ်သည့်အပြင် အကွက်အလှည့်အပြောင်းလည်း များပြားလွန်းလှ၏။ အမှားသေးသေးလေးတစ်ခုမှာ အကြောင်းရင်းခံ တစ်ခုတည်းကြောင့် ဖြစ်လာခြင်း မဟုတ်ချေ။ ထိုအမှားနှင့် မသက်ဆိုင်သလို ထင်ရသည့် အကြောင်းရင်းခံ များစွာကြောင့် ပေါ်ပေါက်လာခြင်းပင် ဖြစ်၏။

ဤဘုန်းကြီးအိုကြီးမှာ ထိုဟာကွက်၏ အရင်းအမြစ်ကို ငယ်စဉ်ကတည်းက စရှာခဲ့သော်လည်း ယခုအချိန်ထိ မတွေ့ရှိသေးပေ။ သို့ဖြစ်ရာ သူ၏ လက်တစ်ထောင်ဗုဒ္ဓသိုင်းမှ ဟာကွက်က တပည့်ဖြစ်သူ မင်ရှင်းထံ အလိုလို သင်ကြား ပို့ချပေးမိလျက်သား ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ဤဟာကွက်က များစွာ မသိသာလှဘဲ အလွန်တရာ မြန်ဆန်သော တိုက်ကွက်များအောက်တွင်မှ ပေါ်လာနိုင်၏။ သူ၏ လက်များက လည်မျိုအောက် တစ်လက်မအကွာမှ ဖြတ်သွားသောအခါ ချီစွမ်းအင်က အနည်းငယ် အားပျော့သွားခြင်း ဖြစ်သည်။