Basketcim 🏀

3.7

selaaammm bebeklerimm. Bu bölümü iki kişiye ithaf etmek istiyorum. DidemBudak0 ve okumayacalisan1415 Siz ikinize ne kadar teşekkür etsem az. İyi ki varsınızz♡♡

Okuldan çıktığım gibi derin bir nefes aldım ve elimdeki kalemliği sıkmayı bıraktım.

Bugün son sınav olan Ayt'ye girmiştim ve düşündüğümden fazla güzel geçmişti. Aynı şekilde Tyt'de güzel geçmişti.

Eşyalarımı verdiğim yere gidip aldıktan sonra kapıdan çıkacaktım ki kapının biraz gerisinde babamı görmemle durdum.

Burada ne işi vardı?

Görmezden gelip yürümeye devam edeceğim sırada "Sidelya!" diye bağırmasıyla adımlarım yavaşladı. Telefonum deli gibi titrerken yaptığım tek şey onu sessize almak oldu.

"Sidelya, sınavın nasıldı?"

Yanıma gelen babamı baştan aşağıya süzdüm. Normal gündelik giyinmişti. Demek ki bir yerden gelmiyordu.

"Neden geldin?"

Elimden geldiğince az göz teması kurmaya çalışıyordum.

"Seni merak ettim kızım. Bu sınavın senin için ne kadar önemli olduğunu biliyorum."

"Bugüne kadar nerdeydin?"

"Seni aramayı denedim ama beni engellemişsin. Perihan seni daha fazla sıkmam gerektiğini sınavdan sonra konuşmamızın daha iyi olacağını söyleyince-"

"Yine o kadının dediğini mi yaptın baba? Ya ben neler yaşadım sen biliyor musun? Sokakta kalıyordum az daha. Fransaya gidiyordum halamın yanına. Annem evden attı beni. 3 kuruş kazanmak için bir yerlerimi yırttım ben."

"Hepsini biliyorum."

"Nerden bilebilirsin ya?"

"Halan anlattı."

"Ben ne söylediysem gelip sana mı yetiştirdi o da? Saolsun ya."

"Bir yere oturup konuşalım mı? Böyle yolun ortasında olmuyor."

Gözlerimi kapayıp derince bir nefes aldım. Eğer şimdi konuşmazsam daha konuşamazdım.

Telefonumdan Alaz'a bir kaç saat içinde onların evine geleceğime dair mesaj attıktan sonra babama döndüm.

"Burda nerde kafe var bilmiyorum."

Şansıma okulum bana çok yakın bir yere çıkmamıştı. İlk başta metroya sonra 2 kere otobüse binmek zorunda kalmıştım. Neyseki sınav başlamadan yarım saat önce burda olmuştum.

"Üst sokakta güzel bir yer var gidelim istersen?"

Başımla onu onaylayıp adımlarına ayak uydurdum.

Sessiz geçen 10 dakikadan sonra minik tatlı bir kafenin önünde durduk. Babam kapıyı açıp geçmem için kenara çekildi. Hızlıca içeri girip cam kenarında bir masaya oturdum.

"Evet dinliyorum seni."

"Sidelya'm canım kızım. Ben sana o gün öyle demek istemedim. Sen benim için hiçbir zaman yük olmadın. Her zaman sevdim seni, sen benim biricik kızımsın. O gün sinirle ağzımdan çıktı ama o kadar pişman oldum ki. Senin üzüldüğün yer bir ilişkimin olması değil ilişkimi yeni öğrenmen farkındayım. Ama sınav yılında bunlarla uğraşmanı istemedim başlarda. Sırf o gün sana öyle dedim diye Perihan 2 hafta benimle konuşmadı."

ne yaptı etti yine konuyu getirdi Perihan'a.

"Baba seni bir anda affedemem ya da boynuna atlayamam. Cidden yaşadığım şeyler basit değil kendimi ne kadar üzdüğümü heba ettiğimi bilemezsin. Ben bunca stresi çekerken sen yanımda değildin."