Unicode...
ကိုမင်းထွဋ်ကိုယ်တိုင် ပေးထားတဲ့အင်္ကျီလေးပြင်ထားတာ ရပြီဆိုလို့ လီလီ့ဆီကိုထွက်ခဲ့တယ်။ လီလီတို့အိမ်နားမှာတင် မထင်မှတ်ဘဲ မလှိုင်းခက်ကို တွေ့လိုက်သေးတယ်။ သူလည်း Top Queenမှာ အထည်လာအပ်တာတဲ့။
"တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် တွေ့ပြန်ပြီနော် သွေးသစ်ညို... အင်္ကျီလာယူတာလား"
"ဟုတ်တယ်... ပြင်ထားတာလေး လာယူတာ"
ညိုက အင်္ကျီထုပ်ကို မလှိုင်းခက်မမြင်အောင် ဖွက်တော့ မလှိုင်းခက်က ရယ်တယ်။
"ညိုရယ်... ငါအကုန်သိပြီးသားပါ"
ဒီလိုဆိုတော့လည်း ညိုမအံ့ဩတော့ပါဘူး။ ဖြူဖြူတောင် သိတယ်ဆိုမှတော့ မလှိုင်းခက်သိနေတာ မထူးဆန်းဘူး။ ညို ခေါင်းသာငုံ့ထားမိပါတော့တယ်။
"ဧကန္တ အဲဒီအင်္ကျီက မင်းထွဋ်ပေးတာများလား"
မလှိုင်းခက်ဆီက ကိုမင်းထွဋ်နာမည်ကိုကြားရတော့ ညိုစိုးရိမ်သွားတယ်။ ညို့ရဲ့ပုံစံအမှန်ကို သိနေတာထက် ကိုမင်းထွဋ်နဲ့ပတ်သက်မှုကို သိနေတာမျိုးတော့ ညိုမကြိုက်ဘူး။ ညို့ကြောင့်နဲ့ ကိုမင်းထွဋ်ကိုပါ စိတ်မညစ်စေချင်ဘူး။
"မလှိုင်းခက်က ကိုမင်းထွဋ်ကို သိတာလား"
"အို သိရုံတင် ဘယ်ကမလဲ"
ညို့စိတ်ထဲ အတွေးတွေပိုများလာတယ်။ မလှိုင်းခက် ဘာကိုဆိုလိုသလဲ ရိပ်စားမိပေမဲ့ မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းနေမိတယ်။
"ဒီစကားကိုပြောတာ မင်းကို အထင်လွဲစေချင်လို့၊ သဝန်တိုစေချင်လို့ မဟုတ်ဘူးနော် ညို... မင်း သေချာပြန်သုံးသပ်နိုင်အောင်လို့... မင်းထွဋ်နဲ့ငါက ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြဖူးတယ်..."
"ဘယ်လို!"
ညိုပါးစပ်အဟောင်းသား...။ နှလုံးခုန်တွေမြန်နေတယ်။ ကိုယ့်မျက်စိနဲ့သေချာမမြင်ဖူးပေမဲ့ ကိုမင်းထွဋ်နဲ့ မလှိုင်းခက်တို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကြင်ကြင်နာနာချစ်ကျွမ်းဝင်နေကြတဲ့ပုံရိပ်တွေ မြင်ယောင်လာတယ်။ ကိုမင်းထွဋ်ရဲ့ ညို့အပေါ်ဆက်ဆံပုံတွေဟာ အရင်က မလှိုင်းခက်ကို ဆက်ဆံသလို....။
YOU ARE READING
ခြံစည်းရိုးတစ်ဖက်က ယုဇနပန်းငယ်
General Fictionယုဇနပန်းရနံ့ကိုရှူရှိုက်ပါ။ သံစဉ်ထဲမှာစီးမြောပြီး လခြမ်းကွေးလို အလှတရားနဲ့ မင်းသမီးကလေးကို ရှုစားပါတဲ့...။ ဪ မင်းသမီးလေးရယ်... မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာသိပေမဲ့ မိန်းကလေးစစ်စစ်သာ ဖြစ်လိုက်ပါလားကွယ်...။ ယုဇနပန္းရနံ႕ကိုရႉရွိုက္ပါ။ သံစဥ္ထဲမွာစီးေျမာ...