Sorry for very mabagal na updates, I am still on a working progress, madaming nagbago, hirap pala ng walang Nanay. Actually sanay naman na ako dati because I live on my own for years, pero I realized iba talaga yung may Nanay.
Anyway, I'm doing my best to get back to what I do best, I am getting back slowly. Sana maiagdon natin itong story ni Sab at yung mga susunod pa dito. Thank you for staying and supporting me :)
Sab
"Manong Ernie, pakuha na po yung sasakyan at susi ko."
"Ay Ma'am Sab, uuwi na po kayo?"
"Oo Jean, ibinilin ko lang kasi si Aya sa parents ko. I need to go first."
"Hindi namin inakala na maagang magreretire si Atty MPS."
"Nagretire daw sya ng maaga para maenjoy ang mga apo Jean."
"Nako talaga nga palang ineenjoy pala talaga ni Atty MPS ang early retirement."
"Yun na nga, sinabi na nga ng Mommy ko na napakaaga ni Daddy magretire para lang makipaglaro sa mga apo. Pero yun talaga ang ginagawa nya. Kung hindi si Aya, yung mga anak naman ng mga kapatid ko ang iniispoil. May schedule nga sya kung kailan sya pupunta kung saan."
"Awww. Iba talaga si Atty sa mga apo."
"Sobrang iba."
I smiled. Si Daddy napakaseryoso talaga sa trabaho, never did he smiled, kahit nung maliliit pa kami. One time walang ibang maiiwan kay Aya, Aya I thinks is still a toddler that time, dinala sya ni Daddy sa office tapos narinig ng lahat ang tawa nya for the first time. Imagine their shock. A very corporate company president carrying a very pink bag! Kasi kahit 5 kaming girls, hindi naman sya nagdala ng pink bags namin noon.
"Oh paano, uuna na ako ha?"
"Ingat po kayo Maam."
"Sige, kayo din. Enjoy the rest of your stay."
"Thank you po talaga Maam Sab for attending this planning session."
"Well, other than it's my duty, I am honored."
"We are happy that you've become our president."
"I can't say the same but I'll do my best to have SGC stay its glory and prime."
"We believe you can do it Maam. You've been so good to SGC Foundation Maam."
"With you guys, of course, I can't do this alone so I will need your big help."
"Of course Maam."
"Maam, kaya nyo na po bang magdrive?"
"Oo Kuya Ernie. Oh pano, uuna na ako ha?"
"Ingat po Maam!"
I ride on my car and head back home. Kaloka naman kasi kung bakit napakalayo netong venue ng Strategic Planning namin. I needed to drive from Manila to Bataan to Manila. Kapag kasi hinayaan ko na namang magstay si Aya kila Daddy for one more night, wala na, baka wala na akong balikang anak. Isang gabi nang naspoil si Aya, siguradong pahirapan na naman kami umuwi neto. Makakalimutan na naman nya na ako ang nagluwal sa kanya. Baka mamaya lang, maconvince nila na isama na lang si Aya at sa Germany na sya tumira.
And ofcourse, I know Andrew misses her too. Hindi naman kasi makakadalaw si Andrew nang wala ako sa bahay. Eto nga at puro tanong si Andrew kung kailan ako uuwi kasi daw hindi nya nakikita pa ulit si Aya. Parang mas namiss nya si Aya kesa sa akin ah.
Haii grabe nakakapagod magdrive, more than 5 hours because of that traffic.
"Aya? Mommy? Daddy?!"
I called them out.
