şımarık ve zengin lalisa manoban'ın otoriter annesi onun hareketlerinden sıkıldığı için içerisinde burslu çocuklarında olduğu yatılı bir okula gönderir. fakat kızı hayal dahi edilemeyecek olaylarla karşı karşıya kalır.
kim taehyung...
Kamptan sonra okula geri gelmemizin üstünden üç gün geçmişti.
Şu anda ise okul tuvaletinde hafif bir makyaj yapmakla mesşguldüm.
Az sonra içeri giren ilk defa gördüğüm kıza yönelen bakışlarımı geri çektim ve makyajıma devam ettim.
Bu esnada yaptığı yoğun makyajdan yüzünü dahi görmediğim koyu kahverengi saçlı kız konuşmaya başladı:
"Lalisa Manoban.. Hani şu gereksiz yere abartılan kız."
"Daha önce adını öğrenme gereği dahi duymadığım kız, merhaba." Hazır cevabım karşısında gülümsemesi anında soldu ve konuştu:
"Ben Yeri. Uzak durman gereken Kim Taehyung'un kız arkadaşıyım."
Kafamda yankılanan bu cümle karşısında hiçbir yorum yapamadan onu dinlemeye devam ettim:
"Sırf denetim görevlisi diye ona yakın olmaya çalışma, onun gözünde bir hiç olduğunu da sakın unutma."
Göz devirdim ve yeniden konuşmaya başlayacak olmasını fark ettiğimde derin bir nefes alıp makyajımı bir kenara bıraktım.
"Neyse, seninle bunu konuşmak için gelmedim. Sana bir uyarıda bulunmak için geldim..
..geçen gün siz Taehyung ile terastayken onun sana anlattığı her şeyi duydum. 'İntihar eden kız ve ona aşık olan aptal çocuğun trajik hikayesi' "
Bunun ardından büyük bir kahkaha patlatması beni şok içinde bırakmış aynı zamanda da bir hayli tiksindirmişti.
"Şu anlık bu hikayeyi sadece yönetimdekiler, sen ve ben biliyoruz. Ve inan bana bunu tüm okulun öğrenmesini istemezsin, basına sızdırılırsa bu yatılı okul için bir felakete yol açar ve bir sürü burslu çocuk parasız ailelerinin yanına geri dönüp mendil satmaya devam eder." İğrenç gülüşü kulaklarımı doldurduğu sırada devam etti:
"Bu pek trajik olayı tüm okulun öğrenmesini ve büyük bir facia çıkmasını engellemek istiyorsan benim olandan uzak duracaksın. Onu elde etmek için çok uzun bir süredir uğraşıyorum. Şimdi istediğim şeye dokunmayacaksın."
Dediği şeyler karşısında sonuna kadar açılan gözlerim ve sinirden yumruk yaptığım ellerim ile konuşmaya başladım:
"Bunu nasıl yaparsın? Burası seninde içerisinde bulunduğun bir okul ve sonuç olarak bu olay basına sızarsa okulunun adı kötüye çıkmış olur."
"Param var, okulu satın alabilecek kadar, okulumun adı kirlense dahi umursayacak birine mi benziyorum?"
Ellerimi göğsümde sıkıca birleştirirdim ve Yeri denen bu itici kızın yanına yaklaşıp konuşmaya başladım:
"Kendine yeni bir ruh ve zihniyet alacak kadar paranın olması için Tanrı'ya dua etmelisin."
Sinirle son cümlesini kurdu ve tuvaletten ayrıldı:
"Dediklerimi unutma Lalisa Manoban, her hareketine dikkat et!"
O çıktıktan sonra derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.
Tüm okulun iyiliği ve sağlığı adına kendi mutluluğumdan vaz mı geçmeliydim yani?
☾
[] Yazarınızdan Not: []
Sevgili canlarım merhaba, öncelikle nasılsınız, iyi misiniz bu satırlarımı okurken hangi duygu size eşlik ediyor bunu öğrenmek istiyorum. Umarım iyisinizdir ve keyfiniz yerindedir.
Sizlerle bir konu hakkında konuşmak istiyorum, bu kitabı yazarken kısa sürede bu kadar ilgi göreceğini bilmiyordum bu yüzden varsa hatalarımı bağışlayın, şimdiden teşekkürlerimi sizlere iletiyorum.
Bir diğer konumuz ise hayalet okurlar. Hayalet okurlarımın olması beni bir nebze üzüyor çünkü fikirleriniz ve yorumlarınız benim için çok önemli, umarım yıldızıma basarak beni ödüllendirir ve yorumlarınızla da taçlandırırsınız, bu yazma hevesimi arttırıyor.
Birkaç bölüm öncesinde bir oy sınırı koymuştum ancak sonra bunun bir hata olduğunu düşündüm çünkü ben hiçbir şeyin sınırı olmaması gerektiğine inanan biriyimdir. Hayal gücününün, başarının, sevginin hatta basit bir kitabın oy kısmının bile bir sınırı olmamalıdır. Bu yüzden bu işlemi sizlere bırakıyorum ♡ ྀ
İyi günler dilerim efenim;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
