PATRONUM

Bölüm 9-YIKILIŞ

Bölüm şarkısı:Demi Lovato-Nightingale

Media:Birkan

-HATIRLATMA-

Peçete verir misin?"dediğimde yanıma geldi ve elindeki peçeteyi bana verdi.Ben eğilmiş bir şekilde midemdekileri tekrar çıkartırken elini belime koydu ve diğer eliyle önüme gelen saçlarımı geriye çekti.Kusmam bittiğinde ağzımı peçeteyle sildim.

"Ağzını çarkala istersen."dedi ve elindeki şişe suyu da bana uzattı.Şişeyi alıp biraz içtim.Gargara yaptıktan sonra yere doğru tükürdüm.Hasan ellerini bıraktı,bende doğrularak geriye döndüm.Suratına baktığımda gülüyordu.

"Hasan niye gülüyorsun?"dedim ve kaşlarımı çattım.Ben kusarken tiksinmesi falan lazımdı,belki de benimle birlikte kusması gerekiyordu.Çünkü benim yanımda biri kusarsa ben daha çok kusardım.

"Bana Hasan demene ve şu ana kadar gördüğüm en odun kız olmana gülüyorum?"

"Adın Hasan değil mi ve ayrıca ben odun değilim etten yapılmışım."dediğimde kahkaha attı.

"Adım Umut ve saçma esprini sarhoş olmana yorumluyorum.Hadi gidelim."dedi ve ellerimden tutup beni arabaya çekti.Sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa oturttuktan sonra kendisi de bindi ve arabayı çalıştırdı.Esnedikten sonra gözlerimi kapattım.En iyi uyumaktı.

-DEVAM-

Gözlerime açıp,etrafı birkaç saniye incelemeye koyuldum.Burası benim odam değildi ve başım çatlıyordu.Düne dair hatırladığım en son şey,Araz'ların evinde Umut'la birlikte içki içmemizdi.Onun dışında birşeyler hatırlamıyorum.Şakaklarımı ellerimle hafif bir şekilde masaj yaptıktan sonra yatakta doğruldum ve ayaklarımı yataktan sallandırdım.Üzerimde dün giydiklerim vardı.Yavaş adımlarımı grinin ağırlıklı olduğu odanın kapısına yönlendirdim ve kapıyı açıp etrafa baktım.Uzun bir koridor ve etrafta kapılar vardı.Merdivenleri gördüğüm an hızlı adımlarla merdivenlerle aşağıya inmeye başladım.Aşağıdan müthiş bir şekilde yemek kokuları geliyordu.Son basamağa geldiğimde sağ tarafta gördüğüm mutfağa girdim.Karşımda Umut'u görünce şaşırdım.Ne yani dün gece boyunca burada mı kalmıştım?

Umut arkası dönük olduğu için beni görmüyordu.Hafifçe mutfak kapısına elimle vurunca bana döndü ve gülümsemesini yüzüne taktı.

"Günaydın."

"Günaydın Umut."dedim ve sandalyeyi çekip oturdum.Masaya baktığımda zeytin,peynir,salatalık,domates,reçel,omlet,sosis,sucuk ve daha neler neler."Biraz saçma bir soru olacak ama ben niye buradayım?"Kendisine bir sandalye çekti ve karşıma oturdu.

"Dün sen sarhoş olduktan sonra seni götürmemi istedin,bende seni bize getirdim."

"Eve götürebilirdin?"dedim tek kaşımı kaldırarak.Gülümsemesi soldu ve sorgulayıcı bakışlarla gözlerini gözlerime dikti.

"Evet götürebilirdim ama istemedin.Sen eve gitmek istemediğini söyledin ve bende nereye götüreceğimi bilmediğim için bana getirdim."Kafamı onu onaylar gibi salladım ve başımı karşımdaki saate çevirdim.Saat sabahın 7'siydi.1 saat sonra işte olmam lazımdı."Hadi o zaman kahvaltı yapalım."

"Olmaz,işte olmam lazım.Kusura bakma daha sonra bunu telafi ederim."

"Azra,daha 1 saat var ve ben seni bırakabilirim."

"Hayır,lütfen ısrar etme.Kendim gitmek istiyorum.Yine de çok teşekkür ederim,çantam yukarı da değil mi?"dedim ayağa kalkarak.Gitmek istemiyordum onunla.Nedenini bilmiyorum ama zaten onun evinde kaldığım için sinirlerim bozulmuştu.Başını evet anlamında sallayınca mutfaktan çıkıp merdivenlere yöneldim.