' '''''ထွေးညို.... ဒီနေ့ မန်ကျည်းရွက် ချဥ်ရည် ချက်မယ်လေ.... ''''
'''ဆောင်း စားချင်လို့လား.... ထွေးညိုချက်ပါ့မယ်.... ဒီနေ့တော့.... ''''
ထွေးညို စကားကြောင့် ဆောင်းနှုတ်ခမ်း အနည်းငယ်ဆူကာဖြင့်.....
''''ထွေးညို.... ပြောတော့.. ဆောင်းကိုအချက်ပြုတ်သင်ပေးမှာဆို.... ကိုယ့်ဘာသာ ချက်မယ်..... ''''
''''ဟုတ်ပါတယ်.... ထွေးညိုသင်ပေးတယ်လေ ဆောင်းကို.... ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တရက်တော့ မမခင်ကို ဟင်းကောင်းကောင်းလေး ပေးစားလိုက်ပါ....မမခိုင်ပြောတာတော့ ဒီနေ့အလုပ်တွေများလို့... ပင်ပန်းကြမှာတဲ့လေ..... '''
ထွေးညို... စကားကြောင့်... ဆောင်းငြိမ်သွားကာ....
'''ဒါဆိုလဲ.. ထွေးညိုဘဲ ချက်လိုက်ပါ... ခင်.. ပင်ပန်းနေမှာကို... အစားကောင်းလေး စားသင့်တာပေါ့.... ''''
စိတ်မကောင်ဖြစ်ဟန်ဖြင့် ပြောလာသော ဆောင်းကိုကြည့်ကာ.. ထွေးညို ခေါင်းခါမိသည်..... မမခင်နဲ့ဆောင်း.. အတူနေကတည်းက ဆောင်းဟာ အချက်ပြုတ်သင်နေတာ ခုဆိုတလနီးပါးရှိပြီဖြစ်သည်.... နေ့တိုင်း ကြိုးကြိုးစားစား ချက်ပေမယ့်... ခုထိတော့ အစပ်အဟတ်မတည့်သေး..... မမခင်ဟာလဲ.. ဘယ်လောက်ဆိုးဝါးတဲ့ အရသာဖြစ်ပါစေ အပြုံးမပျက်စားမြဲ....
'''ဒါဆိုလဲ... ရေချိုးတော့လေ... ဆောင်း ခနနေဆို မမခင်ပြန်လာတော့မှာကို.... အတူထမင်းစားရတာပေါ့နော်.... '''
''''အွန်းပါ.... ''''
ပြန်ဖြေတဲ့ အသံတောင် အားမပါသော ဆောင်းပါလေ....
ဆောင်း မီးဖိုခန်းကထွက်လာပြီး ရေချိုးရန်သာပြင်လိုက်သည်... တကယ်ဆို မီးဖိုချောင်မှာ ဆောင်း ဟုတ်တိပတိလုပ်တက်တာ တစ်ခုမှမရှိ.... ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူတွက်. ဟင်းကောင်းလေး တစ်ခွက်တောင် အစီငေါ်တည့်အောင် မချက်တက်.... လက်ထပ်ပြီး တလကြာတာတောင် ဟင်းမချက်တက်သေးတဲ့... ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆောင်းစိတ်ပျက်မိသည်... ....မကောင်းမကမ်းချက်သမျှကို အပြုံးမပျက်စားသော ခင့်ကိုလဲ အားနာလှပြီ..... တွေးစတို့ကို ဖြတ်ကာ ရေအေးအေးကိုယ်ပေါ် လောင်းချလိုက်သည်နှင့်... ရှုပ်ထွေးသမျှ စိတ်အစဥ်ဟာ အနည်းငယ်တော့ပြေလျော့သွားသည်....
