𝓓 𝓐 𝓓 𝓓 𝓨 ! [Completed]

Final

[Unicode]

လွမ်းဆွတ်ခြင်းများဟာ အနီးနားမှာရှိတာတောင် လွမ်းနေရပါသည်တဲ့လား။ မိုးမျက်ရည်များဟာ မခမ်းခြောက်နိုင်တော့ပြီထင်သည်။နှလုံးသားမှာလဲ ဒဏ်ရာတွေဟာ ဗလပွပေါ့။ အရင်တုန်းကပျော်ရွှင်စရာ အမှတ်တရများကို ကလေးငယ်ဟာ မမှတ်မိတော့နိုင်ပေတဲ့။

တစ်နှစ်တာကြီးတောင် ဝေဒနာတွေခံစားခဲ့ရပါသော ကလေးငယ်ဟာ အရင်တုန်းက အမှတ်တရတို့ကိုမမှတ်မိတော့ချေ။ ဝေဒနာတွေ ခံစားရပါများသော ကလေးငယ်သည် သိပ်ကို ရင်နာစရာကောင်းလှပါသည်။

"ရေတွေ!! "

ပင်လယ်ပြင်သို့ လက်ညိုးထိုးကာပြရင်း သူ့ကိုပြန်ကြည့်လာ၏။ ပြုံးပျော်နေသော ထိုမျက်နှာကလေးဟာ သိပ်ကိုလှလွန်းသည်။ ဒီအပြုံးတွေက မမြင်ရတာ အတော်လေးပင်ကြာနေခဲ့ပါပြီလေ။ ပင်လယ်ပြင်ရဲ့ ရေပြင်တွေက နေရောင်ကြောင့် ထင်ဟပ်နေ၍ ကလေးငယ်ရဲ့မျက်နှာဟာ ခါတိုင်းထက်ပို၍တောက်ပနေခဲ့သည်။

နီဆွေးဆွေး နူတ်ခမ်းပါးလေးသည်လဲ နမ်းရူံ့ဖို့ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်။ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးဟာ သူ့ကိုမွှေးကြူလည့်ပါဟု ဖျားယောင်းနေပြန်မိပါ၏။

ရွှတ်*

ရေစပ်‌နားက ကလေးငယ်နားသို့ သွား၍ပါးလေးအား မွှေးကြူတော့ တအံ့တဩကြည့်လာ၏။

"ဘာလို့နမ်းတာလဲဟင်.."

"ချစ်စရာကောင်းလို့ပေါ့ ဘေဘီရဲ့.."

"ခစ်ခစ်ခစ်... "

သူပြောတာကို တိတ်တိတ်လေးခိုးရယ်နေပြန်ပါ၏လေ။ ထိုကလေးအား ခါးလေးကိုဖက်၍ ရေစပ်နားက သဲပြင်ပေါ်၌ ထိုင်မိသည်။ထိုလူသားလေးသည် သူ့ပခုံးလေးပေါ်ခေါင်းလေးတင်းထားလျက် ရေပြင်ကျယ်အား ကြည့်နေ၏။

ဒီအခိုက်အတန့်လေးက အေးချမ်းလိုက်တာ။ ဘာအပူအပင်မှ မရှိသော ရေပြင်ကျယ်ရေ ကျနော်တို့ဆီက နာကျင်မူတွေကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ တိုက်စားပစ်ပါတော့။ အေးချမ်းစရာကောင်းသော ရေပြင်ကျယ်က ဒီကလေးငယ်ဆီက‌နေ နာကျင်မူတွေကို အဝေးဆုံးဆီကိုယူသွားပေးပါတော့လေ။