DİLEFGAR

5. Bölüm

Oğuz'la baş başa otururken inanılmaz derecede huzursuzdum. Kendimi bu kadar huzursuz hissettiğim başka bir zaman daha olduğunu hatırlamıyordum. Oğuz karşımda kahvesini içiyordu.

''Yaman geçen gün bizim restorana geldi.'' Dedim konuyu açarak.

''Hangi restorana?''

Neden anlamadığını çözememiştim. ''Bizim restorana işte Oğuz.'' Dedim.

''Hangi sizin restoran?'' Diye sordu kahvesini içerken.

''Hangisi olacak benim çalıştığım restoran Oğuz.'' Dedim sabırsızca. Oğuz o an ağzındaki kahvesini dışarı püskürttü. Bir kısmı üstüme gelmişti. ''Allah seni bildiği gibi yapsın Oğuz. İğrenç!'' Dedim.

''Ya kızım kusura bakma ama hayatımın şokunu yaşadım. Ne işi varmış Yaman'ın orada?''

''Yemek yemeye gelmiş.''

Oğuz kahkahalarla gülmeye başladı. Kendini durduramıyor sürekli gülüyordu. ''Çok özür dilerim.'' Diyordu arada. ''Kendime engel olamıyorum.'' Sonunda susmayı başardığında. ''Yaman oraya hayatta gelmez. Kafayı mı yemiş bu?'' Dedi.

''Ne bileyim o bölgedeki bir arsayı alıp plaza yapacaklarmış.''

''Öyle mi? Özel şoförüne söyleyip arabasıyla başka yere gidememiş mi yemek yemek için?''

''Ne bileyim geldi işte.''

Oğuz birden aydınlanmış gibi gözlerini açtı. ''Ulan bu şerefsiz senden mi hoşlanıyor yoksa?!'' Dedi.

''Ne bileyim.'' Dedim.

''Kızım ne bileyim deyip durmasana! Eeee sonra ne oldu peki?''

''Beni eve bırakmak istedi. Şoförü çağırayım dedi. Ben de özel şoför gelirse garip olur dedim. O da benimle birlikte otobüse bindi.''

Oğuz sözün burasında daha da büyük bir kahkaha tufanına kapıldı. ''Otobüse mi bindi?!'' Dedi kesik kesik konuşarak. Gülmekten konuşamıyordu resmen. Susmayı başardığında, ''Muhtemelen ilk defa otobüse binmiştir.'' Dedi.

''Yok canım. Mutlaka önceden binmiştir.''

''Binmemiştir Dolunay çünkü aileme karşı gelip istediğim bölümü okumaya başlayana kadar ben de binmemiştim.''

İç çektim. ''Anlamıyorum ki sizinki nasıl bir hayat?'' Dedim.

''Kimilerine göre güzel bir hayat ama ben sevmemiştim. Neyse özetle senden hoşlanıyor.''

''Belki öyle değildir.''

''Yok yok öyle. Benim nişanlıma asılıyor şerefsiz. Yakışır mı lan adam gibi adama kuzeninin nişanlısına asılmak? Ne yapayım ben şimdi gidip ağzını gözünü dağıtayım mı?!''

''Oğuz manyak mısın?! Biz nişanlı değiliz.''

''O bunu bilmiyor ama Dolunay. Onur meselesi bu.''

''Ay Oğuz iki dakika saçmalama ya!''

''Bir yakının gelip nişanlına asılsa nasıl hissedersin?''

''Biz nişanlı değiliz!'' Diye bağırdım sonunda.

''Sus be çemkirme!'' Diye azarladı beni. ''Ben konuşurum bir daha rahatsız etmez seni. Gösteririm ona nişanlıma göz koymak ne demek.''

''Ayyy Oğuz!!!'' Dedim. ''O ne öyle göz koymak falan ya?! İç karatıcı Türk filmi repliği gibi!''

''Sus kız moda girdim bozma. Çocukluğumdan beri onu dövmek istiyordum. Şimdi fırsat doğdu işte.''