A Rendezvous At The Horizon

Ikalabing-isang tagpo

Luna's
Ikalabing-isang Tagpo
Nagbabagang Emosyon

WARNING! SPG!

Ngunit hindi ata lahat ng kasiyahan ay panghabang buhay.

Isang malakas na katok ang gumising sa aking hindi magandang panaginip. Pagbukas ko, ang hindi magandang aura ni Tita Marga ang bumungad sa akin.

May ideya na ako kung bakit.

Binuksan ko ng malaki ang pagkakabukas sa aking pinto. "Pasok po kayo, Tita."

"No worries. Mabilis lang ako dito."

Tumango lang ako at hindi na gumalaw.

Hindi ko alam kung ako ba ang mali o si Tita. O kung may mali ba sa mga aksyon ko na ayaw n'ya. Ano bang ginawa kong mali? Bakit ayaw n'ya sa akin?

Hindi ba dapat mas lamang ako sa kahit sinong babae dahil lumaki ako bilang anak n'ya din?

"I want you to stop your relationship with Juancho." She said dangerously.

Hindi nagpatinag ang aking emosyon. Nanatiling walang mababasang emosyon sa aking mukha.

Pero ang isiping ayaw n'ya sa akin ay milyong milyong saksak sa puso ko. Para akong tinutusok ng maliliit na karayom.

Ngunit ayaw man niya, gusto namin ito ni Juancho.

"Until Juancho's willing to be with me, I won't."

Napailing na lang si Tita Marga na parang nadisappoint lang lalo sa akin. "You are like my daughter. Ayaw kong masaktan kayo pareho. This is too early--"

"You don't want to hurt us?" I sarcastically asked her "What are you doing right now hurts me a lot, Tita. You are also my mother. I don't want to hear these things from you. Why are you hurting me? Make me understand because I can't understand why you are acting like this. Why are you doing this?"

Ang marinig na ayaw n'ya sa akin bilang nobya ng anak n'ya... masakit. Lalo't dahil ina ko na din siya.

Walang pasabing tinalikudan ako ni Tita Marga at dire-diretsong umalis.

"Momma? Asan ka?"

I hear a deep sighed coming from her. "May travel lang ako na pinuntahan." Her voice sound different.

"Are you alright?"

"Yes. I'm... I'm just cold. Yeah. I'm in a cold place eh. How are you?"

"I'm fine. How bout you? Hindi kita natatawagan madalas. Can't we video call right now?"

"Ah eh hihina kasi ang signal, anak." She sighed again and coughed. "I seen your messages. Kayo na ni Juancho?"

All throughout the night, wala akong ibang nakwento kay Mommy kundi ang kilig na naramdaman ko noong naging kami ni Juancho. She was laughing and at the same time, telling me how I should do things and such.

Hindi ko din napigilang ikwento sa kanya ang sinabi ni Tita Marga. Sabi ni Mommy, baka daw natatakot lang si Tita na maging katulad din kami ng mga magulang namin. Na nagkaanak ng maaga ngunit hiwalay.

At sana daw intindihin ko si Tita because she was once been there too. My mom really is the most understanding person I knew. She really has a golden heart.

"Just take good care of your heart, Eli hmm? I want you to love yourself more than anyone else."

Ilang araw bumagabag sa aking isipan ang usapan namin ni Tita Marga pero hindi ko naman masabi kay Juancho dahil baka mag-away sila. Tulad ng sinabi ni Mommy, I should just be understanding.