Evin kapısına vardığımda anahtarı kilide sokup birkaç kere çevirdim. Kapıyı ittirerek açtığımda annemler ve hizmetçiler yurtdışına gittiğinde bir kere bile yerleri değişmemiş eşyalara göz attım.
Aç değildim, doğruca odama yöneldim. Odamın bitişiğindeki banyoda ellerimi yıkadıktan sonra uykumun açılması için yüzümü de yıkamaya karar verdim.
Makyaj temizleme suyuyla yüzümdeki makyajı tek seferde çıkardıktan sonra yüzüme birkaç kere su çarptım. Uykumun yeterince açıldığını hissettiğimde havluyla kurulanıp odama geçtim.
Elime telefonu aldım ve Instagram'da gezinmeye başladım. Sosyal medyada paylaşım yapmaktan tüm kalbiyle nefret eden Hyunjin yeni hikaye paylaşmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
F: #kimbusik F: yenı sevgilin mj
- Joy'un söylediklerini iyi ki ona anlatmadım diye geçirdim içimden. Chris ile aramı bozduysa ben de onun kızlarla arasını bozabilirdim. Elimde bir koz olması her şekilde işime geliyordu. -
H: sen kiskanıyon 😟
F: normalde hikaye atmazsin merak ettim
H: Gitar derslerinden biri H: Yarışmaya beraber çıkacağız
F: ne yarismasi ve ne zamandi
H: Birkaç hafta sonra H: İşte herkes çalıyor söylüyor en sonunda kazanan seçiliyor. H: o değil de H: Okul nasıldı ben yokken
F: herkes kavga hakkinda konusuyordu F: cogunluk senin tarafinda F: gerci hicbiri kavganin sebebini bilmiyo F: cikista birinin okulun onune Hyunjinin heykeli yapilsin dedigini duydum :)
H: beton yetmez ki 😀 *görüldü* H: BSPAÖXÖAĞDÖQPÖDAJSNQK H: sakaydı
F: 😒 F: sovun bittiyse uyuyorum ben
H: iyi geceler o zaman *görüldü* H: bu arada sakladığın şeyden haberim var. *görüldü.*
-
Telefonu yatağın diğer ucuna doğru fırlatıp yorganı üzerime çektim.
Ne demek istemişti şimdi bu? Hyunjin ve saçma sapan dramalarına ayıracak vaktim yoktu açıkçası kafamı yastığa koydum ve çok geçmeden uykuya daldım.
Ertesi gün okul yine her zamanki gibiydi. Sıkıcı hayatlarında aksiyon arayan insanların ortaya attığı hiçbir doğruluk değeri olmayan söylentiler falan filan.
Okulun bitmesine iki ders kala bahçeye inip bir banka oturdum. Yine yalnız kalmıştım.
Tam düşüncelere dalmışken gelen kahkaha sesiyle başımı okul binasına çevirdim.
Yukarıdan geldiği için sesin kaynağını bulmam biraz uzun sürmüştü. Müzik sınıfında bir kız ve tabii ki yanında da Hyunjin vardı. Sanırım bu hikayesine attığı kızdı. Koskoca okul bahçesinde oturacak yeri bulmuşum cidden.
Gitmek için ayağa kalkmışken adımı seslendiğini duydum. Pencereden kafasını sarkıtmış bana bakıyordu. Bir an için göz göze geldik. "Yukarıdan minik bir civcive benzediğini söylemiş miydim?" Diye bağırdı bana sesini duyurmak için. "Ne istiyorsun Hyunjin?" "O kadar gelmişsin selam vermeyecek misin?" "Hayır." "Gelsene." "Tamam çok ısrar ettin."
Merdivenlerden çıkıp yanlarına geldiğimde Hyunjin ellerini kızın ellerinin üzerine koymuş gitarı nasıl tutacağını gösteriyordu.
Kızın gitar bilmediği çok belliydi. Gerçi o şarkı söyleyecekti tahminen Hyunjin ise çalacaktı. O tarafa bakmayı reddederek sandalyelerden birine oturdum.
"Tanıştırayım, bu Giselle." Sonra kıza döndü ve elini bana çevirdi. "Bu da Felix. Daha önce bahsetmiştim."
"Erkek arkadaşıyım."
Bunu aniden söylemem biraz saçma kaçmış olsa da söylemeliymişim gibi hissetmiştim. Bilsin istiyordum.
Hyunjin tek kaşını kaldırmış biraz şaşkınlıkla bana bakıyordu. Şimdiye kadar hayatımızın ortasındaki yalana göre yaşarken bile bunu dillendirmekten hep kaçınmıştım.
Şu an neden bunu dediğimi anlamlandıramamıştı haklı olarak. Hoş, ben de bilmiyordum.
"Hyunjin bana anlattı. Gerçekten sevgili olmadığınızı biliyorum yani rahat olabilirsin." Dedi ve taşırarak sürdüğü kırmızı rujuyla mükemmel sayılabilecek bir gülümseme sergiledi.
Bu kızda beni rahatsız eden bir şeyler vardı. Yüzüne yerleştirdiği sahte gülümsemesinden dikkat çekmeye çalışan hareketlerine, her zerresinden nefret etmiştim.
Sonra Hyunjin'e döndüm. "Ne zamandan beri başkalarına anlatıyoruz?"
Elini çenesine götürdü. "Hmm.. bir düşüneyim. Sen Chris'e anlattığından beri?"
"O konuyu hiç açma bence."
Bıkkınlıkla nefesini verdi. "Felix, biraz kaba olmuyor musun?"
Kaşlarımı çatmakla yetindim. Haklıydı. Çocuk gibi davranıyordum. Ama kesinlikle aynı şey sayılmazdı. Ben Chris ile bu olaylar başlamadan önce de sevgiliydim. Bilmeye hakkı vardı. "Her neyse."
