deal | hyunlix. 🖇

%74

Hyunjin

"Ne demek istiyorsun anlamıyorum."

Joy'un işi çıktığından bu gece hastanede kalıp refakatçiliğimi yapacak kişi Felixti.

"Odanın içini turlayıp durman ne işe yarıyor bilmiyorum. Adım seslerinden uyutmuyorsun ki beni."

Sedyenin hemen yanındaki tekli koltuğa oturdu.
"Sana bir şey olursa diye uyanık olmam gerekiyor."

Oysa makinelerdeki bildiri sistemi zaten doktorlara her çeşit veriyi gönderiyordu.

Felix'in bu hallerini tatlı bulduğum için ona bunu söyleme gereği duymamıştım tabii.

"Bu ayakta beklemeni gerektirmiyor Lix. Ayrıca bak, iyiyim ben."
Yastığa tekrar başımı koyduğumda mırıldandım.
"Joy bu işi daha iyi yapıyordu."

Tepkisini görebilmek için kapattığım gözlerimi araladığımda kollarını birbirine dolamış somurtuyordu. Böyle şeyleri niye bu kadar ciddiye alıyordu bilmiyorum.

Dayanamayıp elimi kollarından birine uzatıp kendime çektim.
"Şaka yapıyordum."
Sedyeye oturmuştu ama ben yatmasını istediğimden elimle yastığı işaret ettiğimde kırmamak için olsa gerek, kabul etti.

"Burada uyu o zaman. Bana bir şey olursa fark edebilirsin böylece." diyip sırıttım.
"Çok dar burası düşerim ben."
Elimi beline atıp kendime çektiğimde yanlışlıkla kıyafetinin içinden tutmuştum onu. Ama tereddüt etmedim.

"Şimdi düşemezsin." Dedim sakin bir sesle. Kıyafetinin içindeki elimi belinde gezdirdiğimde irkilip elleriyle yüzünü kapattı. Utanınca yapıyordu bunu ben de rahatsızlık verdiğimi düşündüğüm için geri çektim.

"Neden söylemedin Felix?"
Kısa bir an kafası karışmış gibi gözüktü. "Neyi?"
"Joy'un söylediklerini."

Yüzündeki ellerini indirdi ve şaşırmış olacak, kaşlarını kaldırdı.
"Sevgili olma meselesini mi diyorsun?"

"Evet onu diyorum."
Bu kadar yakınımdayken yüzünün her detayını inceleme fırsatım vardı. Derin bir nefes alıp gülümsedi.

"Unuttum."
Dediği şeyle kısa bir kahkaha atmıştım.
"Berbat bir yalancısın."

Gözlerini kapatan sarı tutamlarını üfleyerek uzaklaştırmaya çalışıyordu. Neden bilmiyordum, kendimi neredeyse aptal gibi hissediyordum ama Felix'in her tepkisi beni güldürüyordu.

İşaret parmağımla saçlarını kulağının arkasına attım. Joy'un anlattıkları doğruydu artık sevgili gibi davranmamız zorunlu değildi.
Şirketlerinin sözleşmesi dolmuştu dolayısıyla iyi anlaşmaları da gerekmiyordu.

"Başından beri biliyordun demek?" Dedi Felix. Uyumamak için mücadele veriyora benziyordu.

"Biliyordum." Isıtmak için birbirine sürttüğüm ellerimi avuçlarına aldı ve biraz sıcak hava üfledi. Benimle böyle ilgilendiğinde kendimi gerçekten özel hissediyordum.

"Sen neden bana söylemedin o zaman?"
Omuz silktim. "Unutmuş olmalıyım."

Havada yaptığı yumruğunu hafifçe bana doğru savurdu.
"Pislik Hyunjin." Konuşmasının gittikçe yavaşlamasından uyumak üzere olduğunu anladığımda üzerindeki örtüyü biraz daha yukarı çıkardım.
"İyi uykular."
"Sana da."
Ani bir kararla Felix'i kendime biraz daha çekip başını boynumla omzum arasındaki boşluğa koydum. Sesini çıkarmamıştı. Onun da karnında benimki gibi kelebeklerin oluştuğunu umdum uykuya dalmadan önce. Tüm vucudum uyuşmuş gibiydi.

•

Merhabalar, öncelikle kısa bir bölüm oldu ama olaylar yeni başlıyor diyebilirim 👀 <3

Oylarınız için kucak dolusu teşekkürler